![[Lé]](http://4.bp.blogspot.com/-PksgoWV6BnA/TxngF_EFuDI/AAAAAAAAARk/k3san1xz4bs/s1600/header.jpg)
Het is alweer een tijdje terug, maar 20 november heb ik één van de beste concerten ooit gezien: Slipknot. Nee, SLIPKNOT!!! Het was werkelijk geweldig. Een week later deed mijn rockgodin Melissa het nog even dunnetjes over.
20 november, HMH Amsterdam: Machinehead & Slipknot Na een te lange rit Rijswijk-Amsterdam Zuid, kon ik nog een mooi plekkie krijgen in de buurt van de Heineken Music Hall, kostte me maar tien euro...fokking 10 euro!! Ach wat, ik stond wel lekker dichtbij en was na het concert zo weer op weg naar huis. Is ook wat waard, want ik heb wel eens drie kwartier in een parkeergarage onder de HMH staan wachten, waarvoor weet ik nog steeds niet. De HMH is de tent waar ik verreweg het vaakst naar bandjes heb staan kijken, en ook nu was ik positief gestemd.
Direct bij aankomst kwam ik twee bekenden tegen: kleine Erik en Steven. Ik wist dat zij ook gingen, maar dat je elkaar bij het fouilleren tegenkomt is tamelijk toevallig. Ik werd overigens niet onder handen genomen door de beveiliging: ik zie er betrouwbaar uit kennelijk.
Nu de optredens: Machinehead in het voorprogramma is een ongekende luxe. Strak, hard, maar op bepaalde momenten ook uiterst lang en dradig. Net als vorig jaar lange nummers, dus ook weinig nummers. Niet het beste wat ik van ze gezien heb, jammer.
Slipknot was geweldig. Ook strak en hard, maar veel minder langdradig. Ze speelden afwisselend van ieder album en dat kwam de variatie ten goede. Ook speelden ze nummers waarvan je niet verwacht dat ze live gespeeld kunnen worden. De negen mannen maakten er echt een waanzinnige show van en ik was er getuige van. Corey goed bij stem, mooie lichtshow, een drumstel dat de lucht in gaat: werkelijk alles zat erin.
26 november, Vrije Universiteit Amsterdam: Lebbis Els had de hand weten te leggen op twee kaartjes voor Lebbis in de universiteitsaula van de VU. Voor twee (2!!) euro kregen we te eten, drie consumpties (inclusief wijn!) en een optreden van Hans Sibbel, oftewel Lebbis. Het eten viel wat tegen, maar de wijn was wel weer goed te doen.
Lebbis hield een monoloog van anderhalf uur en was zo scherp als een mes, ook zijn driftbuien kwamen heerlijk ongenuanceerd voorbij. Daar is hij natuurlijk meester in. Persoonlijke verhalen met een politieke inslag blijft boeien bij hem. Wat mij het meest is bijgebleven: de curves van de mate van emancipatie en de uitstoot van CO2 was zo goed als op elkaar te leggen. Denk daar maar eens over na dames!
27 november, Tivoli Utrecht: Auf der Maur Weer na een te lange rit, maar nu naar Utrecht, was ik om een uur of zeven in Utrecht beland, plek zoeken ging ook nog, dus dat kwam mooi uit. Els had uitgezocht dat Melissa pas om negen uur zou beginnen, dus hadden we nog even tijd om wat te eten: Wok to go. Best te doen overigens.
Als voorproefje kregen we een film te zien door Melissa gemaakt. Ik weet niet waar ze heen wilde, ik begreep er geen snars van. En Els ook niet. Wel waren er uiterst verassende en gewaagde cameraposities gekozen. Dat was wel erg leuk om te aanschouwen.
Het optreden was van een hoog niveau. Zij en haar band speelden een strakke set. Els vond de zangpartijen overigens 'bagger'. (Net nadat ze dat beweerde speelde Melissa een nummer zonder zang...) Ik was het niet met haar eens, maar dat komt voornamelijk omdat ik al verkocht was bij het bekijken van Melissa. Vrouwen met gitaren: daar heb ik een zwak voor. Eigenlijk was ze gewoon geil. Niet voor niets is zij mijn rockgodin. Zij heeft dit voor mij weer helemaal waargemaakt. Fantastisch!
Tussen de concerten door Tussen de twee concerten door ben ik redelijk verkouden geweest. Niet heel erg, maar het vergemakkelijkte mijn proeftentamen gedistilleerd en bier niet. Wel beide gehaald, waar ik nu niets aan heb, 19 januari gaat het om het echie. De verkoudheid kreeg zijn vat op me door de duintraining van vorige week zondag in Langevelderslag. Zware training met veel op-en-neer parcours en wind op het strand. Arie en Els zijn knettergek, maar ik ben de grootste gek omdat ik me mee heb laten slepen.
Vandaag lekker weer hardgelopen, in de sneeuw. Heerlijk. Moet er leuk uitgezien hebben: ik helemaal in het zwart, afgezet tegen de witte vlokken die uit de lucht dwarrelden. Helaas heb ik daar geen foto van. Volgende week mijn PR aanvallen, wederom in Amsterdam.
20 november, HMH Amsterdam: Machinehead & Slipknot Na een te lange rit Rijswijk-Amsterdam Zuid, kon ik nog een mooi plekkie krijgen in de buurt van de Heineken Music Hall, kostte me maar tien euro...fokking 10 euro!! Ach wat, ik stond wel lekker dichtbij en was na het concert zo weer op weg naar huis. Is ook wat waard, want ik heb wel eens drie kwartier in een parkeergarage onder de HMH staan wachten, waarvoor weet ik nog steeds niet. De HMH is de tent waar ik verreweg het vaakst naar bandjes heb staan kijken, en ook nu was ik positief gestemd.
Direct bij aankomst kwam ik twee bekenden tegen: kleine Erik en Steven. Ik wist dat zij ook gingen, maar dat je elkaar bij het fouilleren tegenkomt is tamelijk toevallig. Ik werd overigens niet onder handen genomen door de beveiliging: ik zie er betrouwbaar uit kennelijk.
Nu de optredens: Machinehead in het voorprogramma is een ongekende luxe. Strak, hard, maar op bepaalde momenten ook uiterst lang en dradig. Net als vorig jaar lange nummers, dus ook weinig nummers. Niet het beste wat ik van ze gezien heb, jammer.
Slipknot was geweldig. Ook strak en hard, maar veel minder langdradig. Ze speelden afwisselend van ieder album en dat kwam de variatie ten goede. Ook speelden ze nummers waarvan je niet verwacht dat ze live gespeeld kunnen worden. De negen mannen maakten er echt een waanzinnige show van en ik was er getuige van. Corey goed bij stem, mooie lichtshow, een drumstel dat de lucht in gaat: werkelijk alles zat erin.
26 november, Vrije Universiteit Amsterdam: Lebbis Els had de hand weten te leggen op twee kaartjes voor Lebbis in de universiteitsaula van de VU. Voor twee (2!!) euro kregen we te eten, drie consumpties (inclusief wijn!) en een optreden van Hans Sibbel, oftewel Lebbis. Het eten viel wat tegen, maar de wijn was wel weer goed te doen.
Lebbis hield een monoloog van anderhalf uur en was zo scherp als een mes, ook zijn driftbuien kwamen heerlijk ongenuanceerd voorbij. Daar is hij natuurlijk meester in. Persoonlijke verhalen met een politieke inslag blijft boeien bij hem. Wat mij het meest is bijgebleven: de curves van de mate van emancipatie en de uitstoot van CO2 was zo goed als op elkaar te leggen. Denk daar maar eens over na dames!
27 november, Tivoli Utrecht: Auf der Maur Weer na een te lange rit, maar nu naar Utrecht, was ik om een uur of zeven in Utrecht beland, plek zoeken ging ook nog, dus dat kwam mooi uit. Els had uitgezocht dat Melissa pas om negen uur zou beginnen, dus hadden we nog even tijd om wat te eten: Wok to go. Best te doen overigens.
Als voorproefje kregen we een film te zien door Melissa gemaakt. Ik weet niet waar ze heen wilde, ik begreep er geen snars van. En Els ook niet. Wel waren er uiterst verassende en gewaagde cameraposities gekozen. Dat was wel erg leuk om te aanschouwen.
Het optreden was van een hoog niveau. Zij en haar band speelden een strakke set. Els vond de zangpartijen overigens 'bagger'. (Net nadat ze dat beweerde speelde Melissa een nummer zonder zang...) Ik was het niet met haar eens, maar dat komt voornamelijk omdat ik al verkocht was bij het bekijken van Melissa. Vrouwen met gitaren: daar heb ik een zwak voor. Eigenlijk was ze gewoon geil. Niet voor niets is zij mijn rockgodin. Zij heeft dit voor mij weer helemaal waargemaakt. Fantastisch!
Tussen de concerten door Tussen de twee concerten door ben ik redelijk verkouden geweest. Niet heel erg, maar het vergemakkelijkte mijn proeftentamen gedistilleerd en bier niet. Wel beide gehaald, waar ik nu niets aan heb, 19 januari gaat het om het echie. De verkoudheid kreeg zijn vat op me door de duintraining van vorige week zondag in Langevelderslag. Zware training met veel op-en-neer parcours en wind op het strand. Arie en Els zijn knettergek, maar ik ben de grootste gek omdat ik me mee heb laten slepen.
Vandaag lekker weer hardgelopen, in de sneeuw. Heerlijk. Moet er leuk uitgezien hebben: ik helemaal in het zwart, afgezet tegen de witte vlokken die uit de lucht dwarrelden. Helaas heb ik daar geen foto van. Volgende week mijn PR aanvallen, wederom in Amsterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten