[hardlopen] Barrière doorbroken. Wat nu? | Dobbeloop | 10 km

BARRIÈRE Mijn heilige grens is doorbroken; afgelopen zondag ben ik, tijdens de Dobbeloop, voor het eerst onder de veertig minuten gedoken. En dat was een hele barrière om te doorbreken. Ik had zelf namelijk het niet het idee dat het ooit ging lukken. Gemiddeld genomen harder dan 4 minuten per kilometer was door mij voor als onmogelijk gehouden. 

Maar mijn schoonvader dacht daar anders over.

VERTROUWEN Mijn schoonvader is de enige geweest die vertrouwen in mijn kunnen heeft gehad én het ook uitgesproken heeft. Niet dat hij nou dé reden was om te blijven trainen, maar hij was wel een stokken achter de deur. Iedere dinsdag intervallen met hem en dan ging je ook maar weer. En achteraf was ik dan heel tevreden en trots dat ik het volbracht had. 

DOBBELOOP De Dobbeloop in Nootdorp/Pijnacker ligt mij goed. Ik had er eind 2008 een PR (<- klikken!) gelopen die het redelijk lang volgehouden heeft, tot september 2011 om precies te zijn. Ik hoop dat deze PR het minder lang volhoudt, want dat betekend dat ik vaker onder die mooie grens duik. 

0 KM 0M0S Els en Juul waren gezellig mee om mij aan te moedigen en konden mij meerdere keren zien langskomen, want ik moest twee rondjes van vijf kilometer afleggen. Voorde start bleek ik mijn horloge vergeten te zijn. Balen, nu moest het op gevoel. Maar dat was niet erg. Na de start vloog ik weg en na drie kilometer was ik het al zat en dacht ik dat ik veel te hard begonnen was.

5 KM 19M35S De vijf kilometers gingen sneller dan ooit. Ooit iets sneller geweest, maar dat was een trainingsrondje en na doorlopen van een Coopertest. Totaal niet representatief dus. Deze wel en ik moest nog eens zo ver. Mijn gevoel zei dat ik te snel ging en dat ik het vast ergens weer moest inleveren. Maar ja, had ik maar rustiger aan moeten doen. Eigen schuld. "Hup papa!" "Kom op Lé!"

 

10 KM 39M55S  "Nog 20 seconden!" klonk het uit de speakers. En dat bleek tot aan die grens van veertig minuten te zijn. 15 seconden later ben ik al juichend over de finish gevlogen, als vierde! Ik had niet verwacht dat ik het tempo vast kon houden (was ook niet zo, eerste 5KM in 3m55s en de tweede 5KM in 4m04s). Iets tragere tweede ronde dus, maar wel onder de VEERTIG MINUTEN!!! Doel bereikt. Wat nu?

[concert] Hoge verwachtingen waargemaakt | Kasabian

REMI Voordeel van in je eentje naar een concert gaan: je hebt de tijd aan jezelf en je hoeft nergens rekening te houden. Nadeel: er is geen mogelijkheid tot delen en dat maakt het minder gezellig. Beetje alleen op de wereld. Remi. Maar daarom deel ik het nu met jullie. Want jullie hebben absolúút iets moois gemist!

Ik bleek iets te vroeg, maar gelukkig is er tegenwoordig de smartphone. Ik kon me dus even vermaken met twitter, teletekst en wordfeud terwijl ik aan het wachten was op de Engelse meneren van Kasabian. Ik volg de band al een tijdje, sinds 2004/5 ongeveer, maar ik had ze nog nooit live gezien. Ze stonden op Lowlands in de jaren dat ik niet naar Lowlands was, paar keer te laat gereageerd toen ze in een kleinere zalen stonden (Paradiso, Tivoli). Nu was ik er op tijd bij en bleek het uiteindelijk niet uitverkocht (net niet). 

DAYS ARE FORGOTTEN Met hun single van het laatste album Velociraptor! (klik hier voor recensie) openden ze hun optreden. Tijdens de voorpret van het bekijken van hun optredens op Youtube zag ik dat ze vaker opende met dit nummer. Het nummer is goed gekozen, want dit nummer gaat gelijk lekker los. Er zit een fijne gitaarrif in die het live nog beter doet dan op het album. Enige minpuntje: de overdreven lichtshow. Dat had van mij niet gehoeven, hun muziek is zo sterk dat al die extra afleiding helemaal niet nodig is. 

PISTOLS AT DAWN De liedjes volgden elkaar lekker snel op, waardoor het tempo er lekker inzat. Tussen de nummers werd amper gesproken, op een clichématig "Hello Amsterdam!!" na. Roep dan niets. Tussendoor een nummer dat ik niet herkende: Pistols at dawn. IJzersterk nummer en blijkt een B-kantje van de Days are forgotten single. Inclusief gave improvisatie dat het nummer in tweeën brak.

THICK AS THIEVES Het eerste rustmomentje in de set. Mooi ingetogen nummer met een fijn meezing melodietje met de simpele woorden "La la lala la". Dat lukte mij zelfs! Iedereen deed mee en zorgde voor een fijne saamhorigheid in de zaal. Enige die daar niet aan mee wensten te werken waren die eikels die met half gevulde (plastic) glazen bier aan het gooien waren. Te irritant gewoon. Maar genoeg gezeurd. 

CLUB FOOT Mijn kennismaking met Kasabian was Club foot en daarom vond ik het geinig dat ze deze speelden. Relax, laid back. En meer van dat soort woorden passen perfect bij dit nummer. De zaal leek dan ook een heel klein beetje naar achter te hellen. 

L.S.F. Rustiger en snellere nummers begonnen zich nu snel op te volgen, wat iets rommelig over kwam op mij. Rustig hoogtepunt was Man of simple pleasures. Het nummer heeft een mooie melodie en een heel mooie tekst. Maar dat wist ik al van het album. Hier stond ik echt even met mijn ogen dicht te genieten. Afsluiter van het eerste gedeelte van de set was een ander oudje: L.S.F. (Lost Souls Forever). Na de laatste noten van de band bleef het publiek minuten lang de laatste zanglijnen herhalen. Totdat ze terug kwamen voor een toegift.

SWITCHBLADE SMILES En wat voor toegift. Switchblade smiles veranderde de HMH van rocktempel naar een dampende dancehal, met bijbehorende stampende beats en een lichtshow die eindelijk een toegevoegde waarde had. Allemachtig wat was dat goed zeg. Zelfs mijn voeten gingen nu toch echt van de vloer. En die bleven van de vloer ook bij Vlad the impaler (met daarin het aanstekelijke "Get loose get loose!!") en hun grootste nederlandse hit, Fire. Ook na Fire werden de laatste zanglijnen herhaald door het publiek, maar nu bleven de Engelse meneren toch echt in hun hok.

INDRUK Eenmaal thuis kon ik de slaap nog niet vatten, terwijl ik op tijd moest slapen vanwege mijn 20 van Alphen een dag later. De indrukken waren groots en intens. Één van de beste live-optredens die ik ooit gezien heb. Alles klopte, nou ja, bijna. Over die biergooiers en de lichtshow heb ik het gehad, maar de nummers waren goed gekozen en zorgde voor een gevarieerde avond. Daarnaast ook nog eens een voortreffelijke uitvoering. 

[hardlopen] Drukte | 20 van Alphen 2012 | 10 km

WEDSTRIJDSPANNING Had ik dinsdag nog geschreven dat ik zenuwachtig was, vanochtend na het wakker worden was het niet meer te harden. Omdat ik al/pas om 9 uur wakker was, moest ik nog vijf uur wachten voordat ik mocht starten. En wachten duurt altijd lang, laat daar geen misverstand over bestaan.

0 KM 0M0S Na een tosti, bord brinta, een halve banaan en een paar glazen frisdrank was ik er klaar voor! Op naar de start. Natuurlijk veels te laat waardoor ik niet echt vooraan stond. Tien minuten later had ik daar spijt van. Ik stond al in de buurt van dames die voor zes minuten per kilometer gingen, ieder zijn niveau, maar hier hoorde ik niet in de buurt te staan. Maar ik ben niet brutaal genoeg om mezelf naar voren te wurmen. Helaas.

5 KM 21M24S De eerste twee kilometers waren drama, nee wat zeg ik: DRAMA!!! Bij de eerste bocht moest ik alweer ik de wandelstand, omdat het parcours te krap was en 200 meter later wéér! Dat doet geen goed aan je tijd, je vertrouwen en je moraal. Al die trage mensen voor me, die ik zo lastig kon inhalen omdat het parcours te gewoonweg te smal is die eerste twee kilometer. Allerergste zijn nog die mensen die keuvelend naast elkaar lopen zonder rekening te houden dat er mensen zijn die wél een prestatie willen leveren. Hier groeide mijn hartstochtelijke spijt dat ik niet eerder in het startvak was gaan staan. Eigen schuld, dikke bult.

Pas richting de Julianabrug kon ik mijn tempo opschroeven en mijn verloren tijd inhalen. Maar die tijd rond de 40 minuten kon ik op mijn buik schrijven. Veel te lang over die eerste twee kilometer gedaan (9m54s). Bijna twee minuten langzamer dan mijn beoogde schema. Ik versnelde en probeerde wat verloren tijd goed te maken. Vlakbij het voormalig startpunt stond Els mij aan te moedigen, waardoor ik iets meer mijn best ging doen. Het moraal begon weer te komen, want ik merkte dat mijn kilometer in 3m50s ging. Dit schema bleek ik vol te kunnen houden, in ieder geval tot kilometer vijf: nog maar 1m24s achter op schema.

Foto | Frans Los

10 KM 42M05S Als ik dat toch kon volhouden. Maar helaas. Van kilometer vijf naar zeven had ik een kleine inzinking, waarin ik de schade probeerde te beperken en over die kilometers 8m30s deed. Daar verloor ik zomaar weer 30 seconden. Die inspanningen van 3m50s eerder moest ik dus tol voor betalen. Zonder aankondiging, want ik had immers kunnen uitrusten die eerste twee kilometer. Ik besloot lekker door te lopen en te hopen dat ik onder mijn PR (43m14s) zou komen.

Vanaf het Ridderhof rook ik de stal. Ik kreeg een setje vleugels aangemeten en ik vloog laag over het parcours. Nou ja... Het ging in ieder geval sneller dan daarvoor en dat was nodig ook. Ik rijd dat stuk regelmatig met de auto, maar dan voelt het toch een stuk makkelijker. Nu was het vechten en voor mezelf bepalen dat ik inderdaad een setje ballen heb en ook nog eens een snufje karakter.  Daardoor was ik snel op het gedeelte waar ik wist dat er veel publiek stond (Boetselaerstraat), waaronder mijn vrouw en kind. Dat gaf me een kleine extra boost, want de laatste kilometer ging zelfs onder de vier minuten: 3m59s. 

PR Nu heb ik dus een PR gelopen, maar de euforie is een stuk minder dan vorig jaar met de halve marathon (hier klikken!). En dat komt omdat ik mijn beoogde doel niet gehaald heb (rond 40m) en omdat ik niet alles gegeven heb. Maar daar tegenover staat dat er dus nog meer rek inzit en dat het dan maar moet gebeuren op een rustiger wedstrijdje later dit jaar, IJsselloop, KiKaRun of Dobbeloop bijvoorbeeld. Waar ik achteraf ook blij van werd: ik ben als 31e over de finish gekomen met de 24e tijd van de prestatielopers. En dat waren er 1299!! Ik behoor bij de eerste 2% van het veld! 

Foto | Juriaan van Leeuwen

's Avonds bij het Griekse diner deze prestatie gevierd met een fijne Cava. Het leven is soms behoorlijk aangenaam!

Lé         | 10km |     42m05s

Arie       | 10km | 1u07m22s

Arjanne  | 10km | 1u07m23s