[hardlopen] Zenuwen!

HEL Ik ben zenuwachtig als de hel! Vanavond mijn laatste intervaltraining gedaan. En het ging erg goed, dus eigenlijk helemaal geen enkele reden om zenuwachtig te zijn. Of misschien moet ik het anders noemen: wedstrijdspanning.

SPANNING Dat schijn je nodig te hebben voor een goede prestatie, maar waarom heb ik het nu al? Vijf dagen van te voren? Nou, ik kan wel wat redenen bedenken. Komt 'ie:

[01] Nieuwsbrief met de titel: Nog maar een paar dagen voor de start!;

[02] Schoonpapa die maar blijft herhalen dat ik voor die vier minuten de kilometer kan gaan;

[03] De loop is in mijn hometown, Alphen aan den Rijn;

[04] De trainingsarbeid van de afgelopen maanden die zijn vruchten moet gaan afwerpen, aanstaande zondag al!!

10 KM Wat ga ik eigenlijk doen? Ik ben van plan mijn PR op de tien kilometer te verpulveren! En dat tijdens de 20 van Alphen. Waarom ik dat ga doen? Werkelijk geen flauw idee. Op één of andere manier trekt het me toch om mezelf op een bepaald vlak te willen verbeteren. Raadselachtig verschijnsel.

ONTSPANNING Maar voordat het zover is, eerst nog wat ontspanning: Kasabian in de HMH, Amsterdam aanstaande zaterdagavond. Lekker getimed trouwens: een hele avond staan een dag voor de wedstrijd. 

Maar ach, het zal allemaal wel goed komen. Zoals altijd.

[hardlopen] Testwedstrijd | Coopertest

ZEGERPLASLOOP Ik zou meedoen aan de Zegerplasloop, 5 kilometer, maar ik moest toch werken. Maar gezien de windsnelheden die er bereikt werden ben ik er niet rouwig om. Wat een kreng, die wind.

COOPERTEST Maar gelukkig zijn er andere manieren om de stand van zaken te meten. Bijvoorbeeld de Coopertest. Twaalf minuten hard rennen en kijken waar je uitkomt. Daar horen afstanden bij die je wat vertellen over je conditie. Hoe verder je rent, hoe beter je bent. Qua fitheid. Dit zijn de afstanden die bij de verschillende stadia van fit aan de orde zijn:

Coopertest (20-50+)

		Zeer goed	Goed	Redelijk	Slecht	Zeer slecht
20-29	M	2800+ m	2400 - 2800 m	2200 - 2399 m	1600 - 2199 m	1600- m
	V	2700+ m	2200 - 2700 m	1800 - 2199 m	1500 - 1799 m	1500- m
30-39	M	2700+ m	2300 - 2700 m	1900 - 2299 m	1500 - 1899 m	1500- m
	V	2500+ m	2000 - 2500 m	1700 - 1999 m	1400 - 1699 m	1400- m
40-49	M	2500+ m	2100 - 2500 m	1700 - 2099 m	1400 - 1699 m	1400- m
	V	2300+ m	1900 - 2300 m	1500 - 1899 m	1200 - 1499 m	1200- m
50+	M	2400+ m	2000 - 2400 m	1600 - 1999 m	1300 - 1599 m	1300- m
	V	2200+ m	1700 - 2200 m	1400 - 1699 m	1100 - 1399 m	1100- m

RONDJE Nu is er in Alphen gelukkig een rondje uitgezet waar elke 100 meter een paaltje staat en waarop je dus kan meten hoe je conditie ervoor staat. Het rondje is twee kilometer lang en je moet twee keer in een rondje oversteken. Dat is dan weer wat onhandig. Omdat je met een ontzettende inspanning bezig bent, op welk niveau dan ook, is het moeilijker opletten of er iets (fiets, auto) aankomt.

MAXIMAAL Het was een testwedstrijdje voor me. Maar het bijbehorende gevoel miste volledig. Maar da's logisch. Geen publiek, geen andere lopers, geen muziekmakers, geen verzorgingsposten, geen finish bij het stadhuis. Dus maximaal kon ik niet gaan. Wedstrijdlopen geeft me een bepaald gevoel waardoor ik beter kan presteren.

ZEER GOED Mijn score op de test bleek zeer goed. En dat lag ook wel in de lijn der verwachting. Afgelopen maanden hard aan de interval en de snelheid is dus prima. Ik liep uiteindelijk 3100 meter in die 12 minuten. Daarna ben ik doorgelopen omdat ik tóch even die vijf kilometer wilde volbrengen, wat gister dus niet kon. Nog steeds was er die wind. In het 2,5 rondje dat ik gelopen heb, had ik het drie flink tegen. Kreng. Als ik aan de andere kant was begonnen had ik een betere tijd gelopen.

5KM Ik heb wel een officieus (want handmatige meting) PR gelopen op de vijf kilometer: 19m30s. Daar ben ik ook heel tevreden over. Ook heb ik veel geleerd voor over twee weken, namelijk: meer rust in de training de week ervoor, vroeger naar bed, beter avondeten de avond voor de wedstrijd en beter eten 's ochtends voor de wedstrijd. 

10KM Maar ik heb er vertrouwen in dat alles goed gaat over twee weken. Tien kilometer knallen en een mooi PR lopen.  Het zal zeker niet zo snel gaan als vandaag, maar wellicht net even boven de 4m00s per kilometer. Dan kan er zomaar eens een minuut of drie van mijn PR afgelopen worden. Ik ga ervoor!

TUSSENTIJDEN

[1000m] 03m48s

[2000m] 07m44s

[3000m] 11m36s

[4000m] 15m32s

[5000m] 19m30s

[hardlopen] Winterland

Ideaal is het niet, maar het is wél fraai: hardlopen tussen tot ijsbaan verworden slootjes in een besneeuwd landschap.

BREDERODESTRAAT Het was koud, zo'n 5 graden onder het vriespunt, maar dat weerhield mij niet om even een rondje te doen. Het waaide licht, maar ook dat was niet erg. De stoepen lagen vol met sneeuw, maar gelukkig had ik voldoende grip. 

PALTROKMOLEN Bij het voormalige toegangspoort van Berendrecht stonden jonge mensen op het ijs te dansen, nou ja, ze waren fijn aan het spelen. IJs doet echt wat met mensen, het maakt ze vrolijk. Het heet niet voor niets ijspret.

WESTKANAALWEG Heerlijk windje mee. En dat dan helemaal tot aan de Zegerbrug. Af en toe rustig aan voor een auto (tegenligger) of af en toe uitwijken voor wandelaars. Maar de kilometers verdwijnen onder mijn voeten. 

VELDHUIZENPAD Grappig, de automobilisten die me op de N207 tegemoet kwamen, keken alsof ze een zot zagen. Dat klopte natuurlijk ook wel; dat was ik. Maar ook daar lekker op een goed begaanbaar pad en in de luwte kilometers kunnen vreten.

DIJKSLOOTPAD Veel wandelaars en ter hoogte van de componistenbuurt (na een klimmetje net voorbij het Ridderhof) was het een waar feest op het ijs. Kinderen op schaatsen, kinderen op sleeën, ouders op schaatsen, kinderen met schaatsen achter een stoel, ouders zonder schaatsen, kinderen die uitgleden, kinderen en ouders op gewone schoenen. Alles gezien. Het leek er wel gezellig! Ik miste alleen de koek en zopie. Overal langs de Dijkslootpad op de slootjes waren kleine ijsbaantjes gecreëerd door de overtollige sneeuw naar elkaar te duwen.

OUDHOORNSEWEG Amerpad en Churchilllaan waren niet echt boeiend, maar langs de Rijn daarna weer wel. Ook op de Rijn werd er geschaatst, en dat verraste me enigszins, het is daar zo breed. De muziek schalde me vanaf de overkant tegemoet. Zoals het hoort op een ijsbaan. Later veel fietsers en wandelaars gezien die verkleumt en wel op weg waren naar de koopzondag. 

VAN MANDERSLOOSTRAAT In 't dorp was het al erg druk. Tussen het winkelend publiek gezigzagd, die waarschijnlijk niet konden vermoeden dat er iemand door het dorp hardloopt. Maar ja, het was de snelste route naar huis en mij was aangeraden, ProRun en 20 van Alphen nieuwsbrieven, om niet langer te gaan dan een uur met deze kou.

BREDERODESTRAAT Het in de sneeuw vertoeven heeft iets nostalgisch. Niet dat ik weet wat dat inhoudt, want heb de 50'er jaren van de vorige eeuw niet meegemaakt zover ik weet. Maar toch doet het me eraan denken, waarschijnlijk door de zwart/wit elementen van het uitzicht.

Uiteindelijk 12,5 kilometers afgelegd in iets meer dan een uur; 1.03.00. Drie minuutjes te lang... Ken net.

DORPSSTRAAT Vanochtend zelf ook even op het ijs geweest met vrouwlief en dochterlief, in Aarlanderveen:

[juul] Draakje

ATHEÏST Ik was nooit van het ergens in geloven. Of dat nou een religie was, een sprookje of een colonne mythische figuren; mij hield je niet voor de gek. Over de gehele linie ben ik een overtuigd atheïst. En ik dacht eigenlijk dat ik me daarbij zou houden. Maar niets blijkt minder waar: ik geloof in draken. Of beter gezegd: draakjes. Of nog beter: een draakje.

PEUTERPUBERTIJD Ik heb het natuurlijk over mijn dochter. Ze is hartstikke lief en zo, zeker als ze slaapt, maar overdag is het een echt draakje. Elke vraag wordt met 'nee' beantwoord. Alle ouders met jonge kinderen weten waarover ik het heb. Voor alle anderen: Dat is doodirritant.

MIJN DOCHTER Laat ik eens wat meer over mijn dochter vertellen. Ze heeft mijn postuur en het innerlijk van mijn vrouw. Haar babbel is een combinatie van ons beide. Dat is wel leuk en gezellig natuurlijk. Ze is gek op haar knuffels en ook daar babbelt ze graag mee. Poppen houdt ze vooralsnog niet zo van, al heeft ze van de week wel baby born ingestopt in een klein bedje van Ikea. Maar die ligt daar nu nog te ronken. 

Draakje

IETS MET VRUCHTEN Mijn inspanningen om mijn dochter van de betere muziek te laten houden begint de vruchten af te werpen. Pas wilde ze ´ok´ horen en dat moest dan ´etelieka´ worden. Kenners zien natuurlijk gelijk dat ze ´Metallica´ bedoelde. Daarnaast is ze gek op tikkertje, miniloco spelen, kleuren en puzzels maken. Ze is superintelligent en is gek op leedvermaak. Ga op je bek en zij rolt van de bank van het lachen. Kan ik dan weer om lachen. Ze weet dat mama ´Elspet´ heet en papa ´Lejon´. 

TWEE Maar sinds een paar weken is ze twee. Lees: ´Ik ben twee en zeg nee´. Op alles wat je vraagt of zegt. Terwijl je als vader wéét dat ze goed moet eten, goed moet drinken, haar jas aan moet als ze naar buiten gaat (zeker nu) en dat ze af en toe wat speelgoed achter haar kleine reet moet opruimen. 'NEE!!' Nu merk ik (en Els ook) pas wat opvoeden nou precies inhoudt. Ik ben nog wat bleu wat dat betreft. Nog heel moeilijk is het niet, want fysiek gezien ben ik haar nog gewoon de baas.

HET LICHT Eerst geloofde ik het niet als een jonge ouder dat (Ik ben twee en zeg nee) zei, maar nu wel. Ik heb het licht gezien. Sinds kort weet ik dat draakjes bestaan. Ik heb er thuis één rondlopen. Een klein eigenwijs wijsneusje van nog geen 85 centimeter hoog.

En ik vind het heerlijk! 

ONTWIKKELINGEN Het is prachtig om te zien hoe ze zich ontwikkeld. Zowel in dat kleine koppie als motorisch en zo. Ze kan al zoveel. En ze heeft echt een eigen persoonlijkheid. Ook mooi om te zien hoe mijn vrouw zich heeft ontwikkeld, ze is een echt goede moeder. Els kan soms onzeker zijn over van alles, maar het moederschap lijkt daar geen hinder van te ondervinden.

Ik ben een bevoorrecht mens.