[reizen] Gunderath | Eifel [deel II]

DAG 5 Eindelijk hardgelopen. Zowel Els als ik. Door de sneeuw, door de bossen, langs een meer, heuvel af en, wat het meeste pijn deed, heuvel op. Het leken wel echte bergen, waarna je na en bocht zag dat je nog verder omhoog moest. Er kwam geen eind aan! Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik denk dat Els het ook vrij pittig vond.

Daarna is Els met Juul even wezen dansen. En leuk dat ze het vindt. Ik denk dat we een hobby voor haar moeten zoeken in een dansschool. Overigens zijn de liedjes in het Duits gezongen, maar dat hindert Juul allerminst om er vol van te genieten. En dat vind ik mooi. Later op de dag hebben we de cd gekocht met diezelfde liedjes. In het Nederlands, want mij hindert het wel.

Vandaag hebben we Juul kennis laten maken met de schone sport Bowlen. Ik vind het geweldig, en ik hoop ook haar enthousiast ervoor gekregen te hebben. Ze kon nog niet helemaal goed gooien, maar met wat hulp van Els en wat worpen van mij, heeft ze toch mooi haar moeder verslagen. Maar mij niet. Papa's verliezen niet. Al was het eerste potje dramatisch, tweede was acceptabel: 111 punten.

En was Fien nog aanwezig vandaag? Jazeker! Alleen hebben we die vandaag niet zoveel gehoord. Zelf gespeeld op het kleed, redelijk wat geslapen overdag en voor de rest een beetje eten, drinken en, het moet er allemaal ook weer uit, poepen en plassen. Fruit- en avondhapje netjes opgegeten. Echt een voorbeeldig, en vooral makkelijk kind. Heerlijk!

DAG 6 Sjonge jonge wat ben ik ongelooflijk trots op mijn oudste dochter. Stond ze daar lekker te dansen met andere kinderen, zonder zorgen, zelfstandig. En ze is pas net drie geworden! De weg naar zelfstandigheid wordt een lange. Ook, of beter geschreven, zeker voor mij.

  

Eerder heb ik een lange wandeling gemaakt (8km/1u35m) met Fien aan mijn buik hangen. Ze heeft even rondgekeken, geslapen en gehuild. Duurde haar toch net te lang, ze had het wat koud gekregen, ondanks haar skipak. Achteraf baalde ik er enorm van, maar ik kan het niet meer terugdraaien. Overigens was de route behoorlijk pittig en erg mooi. Toch een paar mooie plaatjes geschoten.

Nog eerder zijn we naar het grote overdekte speelparadijs geweest. Daar was Juul iets minder zelfstandig en werd ik overal mee heen gesleept. Helemaal niet erg. Ze mocht een kado uitzoeken, het werd lego met een draak, een ridder en een stukje kasteel. Erg 'lady-like'. En ook nog een race-auto, die ook een old timer en een jeep kan worden. Die is stiekem voor mezelf...

 

DAG 7 Bijna. Bijna had ik een PR geworpen tijdens het bowlen. Na twee potten (107 en 113 punten) waren vrouw en dochters er klaar mee. Ik had de baan even voor mezelf. Eerste pot daarvan niet zo best (88), maar die tweede ging als een speer! Na een begin van twee strikes en een spare had ik na zeven en een halve beurt 99 punten! Toen viel alles uit... Degene die na mij mocht, was het wachten zat. Ik was immers al twee minuten langer dan mocht. Nu blijft mijn PR voorlopig nog op 133 punten staan.

Helemaal. Helemaal had Juul prijs bij de kinderbingo. In de eerste ronde gelijk al. Ze mocht op het podium de prijs ophalen en een dansje doen met Orry, de mascotte van Center Parks. Of zo iets. Zonder enige schroom deed ze dat met volle overgave. Na het avondeten, heeft ze ook weer staan dansen met Orry. En andere kinderen. Ze had weer zo'n lol! Geweldig om te ervaren. En Fien was vandaag weer eens lekker rustig en tevreden. Zoals wel heel vaak.

Vanavond de spullen alvast weer gepakt, zodat het morgenochtend allemaal een beetje vlot gaat. Ach, uiteindelijk valt er met kinderen niets te plannen. Morgen helaas alweer naar huis. En nu maar afwachten of al die horrorverhalen (sneeuw, kou, ijzel, falende NS) kloppen. Volgens mij wordt er weer eens enorm overdreven door bepaalde instanties. Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee, dus kalmpjes aan tijdens de terugreis.

DAG 8 Zowaar helemaal op tijd vertrokken, en dat is heel wat met twee jonge kinderen. Schijnt. Ook de reis was voorspoedig, ondanks alle waarschuwingen over de toestand op de weg in Nederland. Het viel allemaal reuze mee.

Al met al een heerlijke vakantie gehad, zonder dat we veel gedaan hebben. Juul heeft geknuffeld, gezwommen, gedanst, gebingoot, geklommen en gegleden. Vooral heel veel lol gehad. Fien hebben we haast niet gehoord. Die heeft heerlijk in de box liggen spelen, geslapen of gewoon lekker met ons geknuffeld. Als je kinderen het naar hun zin hebben, heb jij het ook luidt het cliché. En dat klopt.
 

<< [deel I]

[reizen] Gunderath | Eifel [deel I]

DAG 1 Het bleek best een beetje proppen, al die spullen in zo'n Cliootje. Maar ja, je moet wat als je niet wil investeren in het huren van winterbanden voor onder de Focus stationwagon. Uiteindelijk paste alles wat we mee wilden nemen (ben weer geslaagd voor mijn tetrisdiploma).

De reis liep redelijk voorspoedig: één keer gestopt om Fien wat eten te geven, en voor onszelf wat gekocht bij de Subway bij 'De Lucht'. We konden ook stoppen omdat Juul moest plassen. Leuk hoor dat ze zindelijk is en geen luier meer om wil, maar als je met 180 over de Autobahn jakkert is dat niet hetgeen dat je wilt horen. Uiteindelijk een parkeerplaats gevonden zonder WC, dus moest het in de sneeuw. Een afslag later was er overigens een parkeerplaats mét WC voorziening.

Één keer gekeerd (niet óp de snelweg) omdat ik gewoonweg vergeten was de afslag te nemen. Navigatie deed wat raar, maar ik had onthouden welke afslag we hebben moesten (34). Inmiddels was daar afslag 35 al... Maar voor de rest makkelijk gevonden. Het park, Park Eifel, ligt aan één van de bergpassen in de... Eifel, erg mooie weg om te rijden.

 

Het huisje is redelijk groot, voor 6 personen: acht verdiepingen hoog, dertien slaapkamers met eigen badkamer met jacuzzi en sauna, een verwarmd zwembad in de kelder, een grote keuken met vijf-sterren-restaurant koks en dit alles met een volledig leger aan hofhouding. Wij vermaken ons wel!

DAG 2 Redelijk uit kunnen slapen. Els niet. Maar zij heeft dan weer een middagtukje gedaan. Het had waanzinnig gesneeuwd, en ik had Juul beloofd even naar 'het bos' te gaan. Nou ja, bos. Er stonden een paar bomen op een rij met een pad ernaast. Maar de verse sneeuw zorgde voor een betoverend tafereel. Juul was erg onder de indruk. Veel mooie foto's gemaakt.

Daarna naar de indoor speeltuin geweest, waar ik... Juul zich even heerlijk kon uitleven. Er was ook schmink, maar dat wilde ze niet. Ik wel, maar dat mocht niet. Na de lunch en 'Buurman en Buurman' ('A je to!'), zijn Els en Juul naar het zwembad geweest en ben ik bij Fien gebleven, die een gat in de middag aan het slapen was. Ze was weer iets minder ziek vandaag.

's Avonds uit eten bij de fastfood restaurant, waar een triple cheeseburger mijn maag vulde. Juul kreeg een enkele op, dat vond ik eigenlijk best knap. We hebben een slee gehuurd, dus Juul kon haar lol op. Els en ik ook; we zijn, in het donker, allebei nog van een klein hellinkje afgeroetsjt. Toen de kinderen op bed lagen een borreltje en twee afleveringen Dexter. Op een minuscuul portable dvd speler. Dat dan weer wel.

DAG 3 Nadat Juul eerst in de sneeuw gespeeld had met Els, wilde ze daarna niet wandelen. Ik wel. Dus ik wandelen met Fien en Els naar de speelhal met Juul.

Tijdens de wandeling genoten van Fien, die vanuit de buikdrager hing te oreren. Ook genoten van de weidse uitzichten en de schoonheid van sneeuw. Alles wit. Ongeveer drie en een halve kilometer gewandeld in een dik uurtje. Inclusief foto's maken en abseilen van een steile helling. Toch maar goed dat Juul niet mee was.

De rest van de dag doorgebracht in het huisje met mijn jongste dochter en samen een kleine fotosessie gedaan. Els en Juul gingen fijn zwemmen. Iets wat ik morgenochtend ook zal doen: we gaan babyzwemmen. Om negen uur al, dus maar een wekkertje zetten... Helaas.

Na het avondeten de meiden het bed in en wij Dexter kijken. Gelukkig een kabeltje gevonden waardoor ik de portable dvd speler aan kon sluiten op de tv. Kijkt een stuk fijner. Overigens zijn we nu vijf afleveringen ver, maar de spanning moet er nog inkomen bij me. Els denkt er net zo over.

DAG 4 Vandaag de meest afgrijselijke schoenen gekocht. Van die "zie-mij-eens-in-de-sneeuw-wandelen"-schoenen. Ze zien er niet uit. Maar ze hebben wel veel grip en ik heb er ontzettend warme voeten in. En aangezien ik één keer per jaar de Duitse sneeuw opzoek en het in Nederland ook wel eens sneeuwt, is het misschien geen onverstandige investering. Brrrrr...

Maar vanochtend eerst baby gezwommen. Dat wil zeggen dat we een uurtje eerder het zwembad in konden en dat het dus lekker rustig was voor onze kleine meiden. Ook andere moeders kozen hiervoor, een tweede reden om baby te gaan zwemmen. Fien vond het fantastisch en genoot zichtbaar in het warme water. Ook Juul is een klein waterratje, maar dat wisten we al.

Na de lunch hebben alle dames úren liggen slapen en heb ik me rustig door wat leesvoer kunnen worstelen. Morgen is het mijn beurt voor een schoonheidsslaapje, want ik ben kapot nu! Na de slaappauze naar Ulmen gereden, althans, uiteindelijk werd het Daun. Een Ter Aar-achtig dorpje waar we wat inkopen hebben gedaan voor het thuisfront. Waaronder twee flessen wijn voor onszelf, een cabernet dorsa en een spätburgunder. Die laatste is overigens vaste prik als ik in Duitsland ben. Daarna wat gegeten bij de Italiaan (steak...) en in het huisje een slechte film gekeken (Unstoppable).

[deel II] >>