[hardlopen] Mijn naam is haas | 10 Engelse Mijlen van Uithoorn | 10 km

DE BELOFTE Dat krijg je er dus van als je wat beloofd: dan heb je opeens afgesproken dat je iemand gaat hazen, in dit geval mijn alleraardigste (en enige) schoonzusje. En 'hazen' is hardlopersslang voor iemand naar de gewenste tijd loodsen in een wedstrijd. En dat heb ik dus beloofd te doen. Voor mijn schoonzusje. Zij wil haar tien kilometer onder de 60 minuten rennen en dat is een ander doel dan ik normaal gesproken heb, zonder haar tekort te doen overigens. Met hardlopen heeft eenieder zijn/haar eigen niveau. En dat is het mooie.

Het lopen van kilometers net onder de zes minuten per stuk is zwaar. Zowel voor mijn schoonzusje als voor mij. Voor haar omdat ze harder moet dan ze ooit gedaan heeft (haar snelste tijd: 1u07m23s), en ik moet langzamer dan ik ooit gedaan heb (mijn langzaamste tijd: 54m00s, ik was die avond ervoor flink doorgezakt meen ik mij te herinneren). Ergens in het midden zullen we elkaar moeten vinden.

TESTWEDSTRIJD [I] Om te oefenen om te hazen, want het gaat meer dan om alleen tempo bepalen, heb ik me gister tijdens de tien kilometer in Uithoorn opgeofferd voor Peter. Dit hadden wij van te voren niet afgesproken, maar het kwam tijdens de wedstrijd toevallig zo uit. Peter is overigens een trainingsmaatje van Els, dat terzijde. Zijn PR stond op 43 half en de vorige wedstrijd was hij ook voor mij geëindigd, dus ik wist dat ie hard kon.

Na een kilometer of drie kwam hij bij me lopen en ondanks ik niet naar mijn tussentijden gekeken had, wist ik dat ik lekker het tempo erin had. "Blijf in mijn rug!" riep ik hem toe. "Als het te hard gaat, moet je dat zeggen!" En alles met een uitroepteken, want hij liep achter me. !  We bereikten de vijf kilometer in 21m02s. "Dat gaat zeker een 42'er worden!" Ik wist ook gelijk dat we voor een PR konden gaan, althans een PR voor Peter. Na elke bocht heb ik hem verteld waar hij moest lopen om in de luwte van mijn brede lijf te lopen en ook andere aanwijzingen volgde hij trouw op. Perfecte volger dus. 

De finish passeerde hij na 42 minuten en 19 seconden, waarmee hij bijna 1m20s van zijn beste tijd afsnoepte. Een mooie prestatie. Ik volgde één seconde later. Mijn zevende tijd (ja, ik houd alles bij). Mooiste van alles vind ik dat we niets hadden afgesproken, maar dat hij wel mijn bedoeling op waarde schatte. En ik zijn niveau. Allebei blij. Allebei tevreden.

TESTWEDSTRIJD [II] Nu ga ik dus mijn schoonzusje ook aan een mooie tijd helpen, althans dat ga ik proberen. Maar daarvoor gaan we eerst een vijf kilometer onder de 30 minuten brengen. Als dit lukt, dan gaan we echt voor onder het uur op de tien. Lukt het 15 februari tijdens de Zegerplasloop niet, dan moeten we de doelen bijstellen. Want het lopen zelf moet ze toch echt zelf doen. 

WEDSTRIJD Zondag 2 maart moet het dan gaan gebeuren. Kom ons allen aanmoedigen tijdens de 20 van Alphen. Eerst loop ik 's ochtends nog een wedstrijd in Leiden van vijf kilometer, zodat ik echt niet zo hard meer wil en kan 's middags. En dan gaan we knallen. Maar niet te hard. Want een goede haas zorgt ervoor dat de volger zich niet stukloopt. En mocht mijn schoonzusje het niet redden? Tja... Mijn naam is haas...

"HUP ARJANNE!"