[gall] Afscheid | Spanning

Afscheid

En toen deed ik voor het laatst het rolluik dicht. Mijn luik, van mijn winkel. Althans 'mijn winkel'. Mijn winkel waarin ik zoveel geleerd heb. Bestellen, roosters maken, verkopen, maar vooral met mensen omgaan. Allemaal verschillende mensen die een verschillende behandeling nodig hebben. In het begin had ik daar best moeite mee, maar gaandeweg vond ik mijn draai en lukte het steeds beter de mensen te begrijpen. Heeft vast iets met volwassen worden te maken. En de verhalen, al die verschillende verhalen.

Zo was er F. Kwam paar keer per dag biertjes halen uit de koelkast, ik stond er versteld hoeveel hij hebben kon op zo'n dag. Onder het ouwehoeren sjekkies rollen en vooral op de pof de biertjes halen. Als er dan weer een stuk of twintig op de lijst stonden vond ik het welletjes. "Eerst betalen, krijg je dan weer nieuwe." F. is nu dood. Longkanker.

En P. leerde ik kennen toen hij op zijn slechts was. Niet als persoon, maar een punt in zijn leven. Hij vertelde over (slaap)therapieën en dat hij het af en toe helemaal niet zag zitten. We zijn een paar jaar verder en heeft hij een lieve vrouw en een grandioos leuk kereltje. En een werkgever waar hij al menig ontslagronde heeft overleefd. Doet ie toch wat goeds. Zo mooi om iemand helemaal te zien opbloeien.

M. is een hardloper. Dat wist ik niet, tot dat ik hem toevallig tegen kwam bij de marathon van Amsterdam (waar we beide niet de marathon hebben gelopen). En op dat moment weet je gelijk wat je aan elkaar hebt. Genieter des levens, goede baan gehad, denk ik, en heeft nu een hotel in het Westland. Altijd wist ik wel een bijzonder wijntje aan hem te slijten en altijd kwam hij doodeerlijk vertellen wat hij er van vond. 

Kaartje van A. vandaag

A. is de meest bijzondere klant. A. is een oudere dame (ze had mijn oma kunnen zijn) waar ik op één of andere manier een klik mee heb. Altijd een praatje. Maar toen werd ze ziek. Borstkanker. Gelukkig slaagde de operatie en sloeg de bestraling aan en als een mens positief ingesteld is, werkt dat ook lekker mee. Helemaal weer beter. Nog geen jaar later werd ze weer ziek. Borstkanker. Andere borst, dus ook daarvoor een operatie. Na de nodige bestraling ook nu weer genezen verklaard. Laatst had ik haar een tijdje niet gezien en begon mij zorgen te maken. Ze zal toch niet... Ik achter haar achternaam gekomen (via een andere klant), verschillende mensen gebeld met die achternaam en bij de derde was het raak. Ze leefde tenminste nog. De volgende dag ben ik langs gegaan voor een praatje. 

En zo heb ik legio verhalen van mijn lieve, leuke klanten. Tuurlijk, met sommige heb/had ik niets, maar de anderen waar ik dat wel mee heb, maken dat ruimschoots goed. En de klanten weten de meest recente hoofdstukken van mijn leven: trouwen, de meiden. Er zijn er veel die nog steeds vragen hoe het met hen gaat. "Zo, vijf jaar alweer? Wat vliegt de tijd, hè?"

Spanning

Morgen ga ik voor het laatst naar Pijnacker. En dat is voor een emo als ik toch een dingetje. Mijn winkel. Maar gelukkig hoef ik niet lang te treuren. Eerst een weekend naar Enschede en vanaf maandag ga ik de verhalen aanhoren van (voor mij) nieuwe mensen. Allemaal verschillende verhalen. En ik kan hen met veel trots vertellen over mijn vrouw en dochters. En dat vind ik ontzettend spannend, maar op de goede manier. Ik kan niet wachten om te beginnen. Gewoon in een (voor mij) nieuwe winkel in Leiderdorp.