donderdag 18 november 2010

[opinie] De boevenclub | PVV

We kunnen er met zijn allen niet omheen: de ellende met de PVV. Hadden we eerst te maken met de ellende van Wilders' ideeën, hebben we nu te maken met de ellende van de volksvertegenwoordigers van de PVV. In onze Tweede Kamer. Van onze belastingcenten. Hadden we eerst te maken met de gewelddadigheden van Brinkman en Hernandez (beiden niet veroordeeld overigens), kwam daar afgelopen week nog een hele strontkar overheen. En terecht.

De grote geblondeerde leider heeft zijn huiswerk niet goed gedaan en moet daar voor bloeden, figuurlijk natuurlijk, ik ben namelijk niet van het fysieke geweld. Dit in tegenstelling tot een aantal van de PVV'ers (inkoppertje). Lucassen is het verst gegaan van allemaal. Een onhandige relatie (ontucht, voor veroordeeld) en wat baldadigheid (bedreiging, nog niet voor veroordeeld), zo noemde Wilders het. Ik dacht dat ík de koning van het relativeren was, maar Wilders doet er vakkundig nog een schep, nee, berg bovenop.

Ik vind niet dat iemand als Lucassen in de Kamer thuishoort. Wilders had Lucassen eruit moeten flikkeren. Maar nee. Wilders heeft een ruggengraat van rubber en kan net zo goed draaien als zijn collega's van het CDA, VVD en PvdA. Wilders beschuldigde Leers (CDA) vorige week nog van gebrek aan daadkracht en ruggengraat. Nu heeft hij het zelf ook.

Ik snap dat het heel moeilijk is om consequent te blijven in de politiek, zeker als je gedoogsteun geeft aan een kabinet met flinterdunne draagvlak. Zo kan je in je verkiezingscampagne roepen dat je niet aan achterkamertjes politiek zal doen, dat er 'gewone mensen' in de Kamer moeten komen, dat je in je programma neerzet dat de straffen zwaarder moeten, dat oplichting en geweld hard aangepakt moeten worden én dat het gedraai in Den Haag maar eens afgelopen moet zijn.

Maar nu zijn we een paar maanden verder en zijn veel mensen in de woorden van Wilders getuind. Het zijn ook mooie woorden, ware het niet dat macht corrumpeert, ook bij Wilders. Nu hij aan het pluche geroken heeft, ruikt het kennelijk naar meer. Het is dan ook en lastige keuze: je rug recht houden, straatterrorist Lucassen eruit mikken en daarmee de regering in minderheid te brengen of je geloofwaardigheid verliezen en het afdoen met slappe excuses van Lucassen. En natuurlijk gaat Lucassen de Kamer niet uit: het verdient lekker.

Ik denk dat Wilders zijn kiezers misleid heeft. Kiezersbedrog. Ik wil en kan niet geloven dat kiezers alleen op hem gestemd vanwege zijn populistische uitspraken over de Islam. Zij hebben ook op hem gestemd vanwege de zaken die ik eerder schreef: draaien van andere politici, zwaardere straffen en de 'gewone mensen' in de Kamer krijgen.

Nu zien we dus wat dit laatste punt met zich mee brengt: een straatterorrist (Lucassen), een oplichter (Sharpe, die inmiddels wél de juiste actie heeft ondernomen), streetfighters (Brinkman en Hernandez) en een jokkebrok (de Mos). Stuk voor stuk gewone mensen, maar wel mensen die beslissingen mogen nemen voor het hele land. Schande!

Over De Mos: ik hoor mensen zeggen (o.a. Kelder) "Iedereen overdrijft wel eens op een CV." Of zoiets. Daar ben ik het niet mee eens. Onjuiste informatie komt altijd uit. Of dit nou een om de Tweede Kamer gaat of om een stage bij een slagerij. Zelf ben ik een heilig boontje. Nooit overdreven op mijn CV en kijk eens waar dat me gebracht heeft: een leuke baan! Nou zeg!

Deze acties zullen niet zonder gevolgen zijn voor PVV en dit kabinet. Er is schade en dat valt niet te repareren. De geloofwaardigheid van Wilders heeft een koudje gevat en is hard op weg een langdurige griep te worden. Kiezers die niet voor de haatzaaiende teksten zijn gevallen, zullen volgende keer wellicht beter nadenken voordat ze in dat stemhokje een vinkje zetten. Ik bedoel: ook Wilders blijkt gewoon een politicus als alle anderen: hij draait, doet aan achterkamertjes politiek, is inconsequent en heeft een ruggengraat van rubber.

Nu is het wachten op een ruzie binnen de fractie. En blijkt het toch gewoon een reïncarnatie van de LPF.

vrijdag 27 augustus 2010

[#LL10] Wanna Plläy? | Lowlands 2010

Vrijdag 20 augustus 13.00 uur
We zijn binnen. Het wachten in de rij heeft niets eens lang geduurd. Het wachten in de file wel, maar ach, dat hoort erbij. En wij zijn erbij!
Na een rondje over camping 4, besluiten we naar camping 7 te lopen. Deze camping is, hoewel de naam anders doet vermoeden, dichterbij dan campings 5 en 6. Camping 7 blijkt nog uitermate geschikt voor ons bescheiden tentje.

Vrijdag 20 augustus 14.15 uur: Band Of Skulls
De Grolsch is afgeladen, we komen er niet meer in. De geluiden uit de tent bevallen me prima en we besluiten even te luisteren. Als ik op mijn tenen sta, zie ik net wat mannen op het podium staan. Ik moet er voor turen en daar houd ik niet van.

Vrijdag 20 augustus 15.15 uur: The Opposites+Dio+Flinke Namen
Dio heeft Go Back To The Zoo bereid gevonden hem te begeleiden. Geweldig! 'Baby' en 'Tijdmachine' komen langs en de voetjes gaan voor de eerste keer van de vloer. Flinke Namen zijn maar saai en The Opposites knallen hun hits door de Alpha. Prima.

Vrijdag 20 augustus 17.15 uur: Ok Go
Saaie bende in de India. Onbekend maakt in dit geval onbemind. Het enige bekende melodietje ('Here we go again') kan me ook moeilijk bekoren. Dan maar een hapje te eten scoren.

Vrijdag 20 augustus 19.30 uur: Kinderen Tegen Kinderen
Alphens trots op LL10. En het dak gaat eraf! Veel bekenden in de Ogononogo en dat is wel weer eens leuk, zoveel ga ik tegenwoordig niet meer uit. De band maakt er een geweldig show van en ze mogen zelfs meer nummers spelen dan gepland. Volgens mijn wil het publiek dat ze de rest van de avond voor hun rekening nemen. Helaas.

Vrijdag 20 augustus 20.15 uur: Skindred
De Jamaicaanse rockers kunnen het nog steeds. Na een jaar of 8 zie ik ze weer een keer en ik wist niet dat ze nog bestonden. Gelukkig wel en ik vermaak me prima bij ze. Yanto ook. Hij blijkt een rocker te zijn. Grappig: de zanger van Skindred zingt tussen de nummers door tegen het publiek.

Vrijdag 20 augustus 22.00 uur: Blink 182
Jeugdsentiment. Al heb ik niet onwijs veel met die gasten. Ik ben meer van de gewone punk en niet van de funpunkpop. Wel heb ik een verzamelaartje thuis (Greatest Hits) en al die nummer komen voorbij. Volgende keer zet ik die cd wel weer aan.

Vrijdag 20 augustus 23.15 uur: Zeroos Heroes

De jaren '00 zijn afgelopen dus die worden hier geëerd in de Grolsch. Veel pop, rap en r&b. Te weinig rock naar mijn mening, maar toch besluit ik te blijven. Ik kan in ieder geval nog mijn ogen de kost geven.

Zaterdag 21 augustus 08.00 uur
Goddomme. Ik ben alweer wakker! Die ellendige biologische werkt dus prima, jammer op zo'n moment als nu hier op LL10. Uur of 3 lagen we erin en dan is 8 uur echt te vroeg. In slaap komen lukt niet: er zijn mensen bezig enorme bosrijke gebieden leeg te halen.

Zaterdag 21 augustus 11.45 uur: Tim Knol
Hij bedoelt het goed, maar mij krijgt hij niet mee. De rest van de Indiatent wel overigens. Ik vind het niet swingen en de jongen is duidelijk onervaren. We gaan.

Zaterdag 21 augustus 12.30 uur: Daily Bread

Ik had ze gehoord van de week bij Giel Beelen 's ochtends en dat klonk heel cool. Ook nu spatte het enthousiasme eraf. Die jonge mensen maken er echt een feestje van met hun sexyelectrodance (of zo iets). Na dit optreden besluiten we naar de markt te gaan en kopen shirtjes voor onze kids. En natuurlijk de cd van Daily Bread.

Zaterdag 21 augustus 13.45 uur: Finntroll
Dit moet de hardste band van LL10 zijn! Wat een geweld aan de oren, maar wel heel cool. Het is een leuke combi tussen Ierse folk en Finse deathmetal. En headbangen dat ze kunnen, ik krijg al een zere nek als ik er naar kijk. Oja, de teksten schijnen Zweeds te zijn en ze hebben al 6 albums uit. Nooit geweten.

Zaterdag 21 augustus 17.15 uur: Blood Red Shoes

Vette Shit!! En ik ben gek op vrouwen met gitaren! En ze mag er nog wezen ook! Okee, nu klaar met de !. Echt een waanzinnige band (1 dame en 1 heer) met een lekkere rauwe sound en harde gitaren en drums. Daar moet ik een cd van hebben! Eerst wat eten.

Zaterdag 21 augustus 20.30 uur: Jeroen Leenders
Deze Vlaming heeft het Leids cabaret festival gewonnen en Yanto was daarbij. En hij vond hem destijds ook erg goed. En inderdaad. Zijn grappen zijn hard, cynisch, hier en daar sarcastisch en met een vlaams accent. Over capuchons: "Wat is het Nederlandse woord voor een kap?" "Oh capuchon...dat is inderdaad typisch Nederlands ja..."

Zaterdag 21 augustus 21.45 uur: Snowpatrol
Een echte headliner als afsluiter van de livemuziek op zaterdag. Grootse band. Ervaren. Doen hun hits, maar ook wat onbekend (voor mij) en nieuw werk (voor iedereen). Wat me opvalt is de strakheid waarmee gespeeld wordt. Te strak. Te klinisch. Alle rauwe kantjes die bij livemuziek horen zijn weggepoetst. Heel knap hoor, maar dan kan ik net zo goed een cd opzetten. Thuis. De dames naast me springen geregeld op mijn tenen, maar ik zeg niets. Het meisje voor me bukt erg vaak voorover om in haar handtasje te rommelen, maar ik zeg niets.

Zaterdag 21 augustus 23.45 uur; The Expandables

Briljante actiefilm door en met Stalone. En een hele rits oude en nieuwe actiehelden. Over de top, teveel testosteron, geweldig! Die komt zeker in huis straks op dvd.

Zondag 22 augustus 02.00 uur: Lowlands Rave
Ja ach, je moet wat. In de Grolsch (Alpha-disco) staat dezelfde cd op als de dag ervoor, dus dan maar naar de India voor de rave. Gelukkig wel gevarieerder dan de naam doet vermoeden, dus het valt wel mee. Gezellig feestje. Ik voel me zo'n duracelkonijntje: ik blijf maar doorgaan!

Zondag 22 augustus 08.30 uur
Wéér vroeg wakker...met diezelfde ellendige houthakkers in mijn te dichtbije nabijheid. Het is nog droog en we ruimen onze spullen op nadat we zijn opgefrist. De tent gaat droog de zak in, dus de eerst volgende keer dat ik die zie is over minstens een jaar. Wel een end lopen naar de auto, valt me iedere keer weer tegen.

Zondag 22 augustus 13.00 uur: Serj Tankian en het Metropole Orkest
GEWELDIG!!! De nummers van deze zanger (van System of a down) komen perfect tot hun recht met het beste orkest ter wereld. Het is hard, strak, gevoelig en vooral overweldigend. Het kippenvel staat er dik bij me op. Hij speelt alleen eigen nummers en niks van System. En dat is goed. Sjonge. Volgende album van de man komt in september. Ik kan niet wachten.

Zondag 22 augustus 14.15: My Favorite Scar
Staartje meepikken van deze Nederlandse rockband in de India. Naar eigen zeggen een combinatie van Metallica, Tool en hun eigen, maar ik hoor alleen dat eigen. En dat kan me niet boeien. O wacht, dat laatste nummer, die mag er best wezen. We gaan cd'tjes kopen.

Zondag 22 augustus 16.30 uur: Pendulum
Twee cd's bleken er te zijn van Blood Red Shoes en die worden opgestuurd, zodat ik er niet de verdere hele dag mee hoef te lopen. Goed geregeld. Nu zitten we buiten de Alpha te kijken naar een deinende mensenmassa en te luisteren naar de betere drum 'n bass. Valt me heel niet tegen. Deze gasten hadden ergens in de nacht moeten staan. De zon vecht tegen de toenemende bewolking en lijkt de strijd te winnen. Het heeft nog geen druppel geregend dit weekend.

Zondag 22 augustus 18.00 uur: 30 Seconds To Mars
Tijdens het wachten om in het voorste vak te geraken (daar bleek het rustiger bij Serj Tankian), begint het toch iets te regenen, maar over het weekend genomen mag dat geen naam hebben. 30STM heeft een metamorfose ondergaan, tenminste, vooral Jered Leto. Een paar jaar geleden zag ik de band in het bescheiden Tivoli, Utrecht. De zanger leek toen zelfs verlegen en durfde bijna het publiek niet te bekijken. En kijk nu eens: hanekam, strakke broek, grote zonnebril, blits jasje en een grote bek richting het publiek. Eén grote act. Die man acteert. De nummers staan als een huis, maar helaas wordt er niets van dat eerste album gespeeld. Hun beste. Ik zoek Yanto weer op. Hij is bij Die Antwoord geweest. We gaan eten.

Zondag 22 augustus 20.00 uur: When You're Strange
Geweldige docu over The Doors. Over vooral het hectische leven van Jim Morrison. Hoe de nummers tot stand kwamen. Veel muziek en dat klinkt nog steeds sterk, en dat bijna 30 jaar later. Tijdloos. Deze docu komt ook zeker in huis zodra dat kan!

Zondag 22 augustus 21.45 uur: Queens Of The Stone Age
Perfecte afsluiter van dit perfecte festival. De Alpha zindert. De band klinkt ongepolijst, rauw, live. Zo behoort een band te spelen. Hits afgewisseld met onbekender werk en alles in full-speed. Heerlijk om te zien, dat enthousiasme van alle bandleden, niet alleen de frontman. De hele band is in topvorm. Straks weer lekker naar huis. Ieder naar ons gezinnetje. Ons eigen bedje.

Maandag 23 augustus 07.00 uur
Dochter is wakker en Els maakt nog even haar papje, die ik mag geven. In bed. Ik heb ze gemist, mijn dames.

Ik realiseer me wel dat LL10 de beste LL is geweest wat betreft de sfeer. Nooit zo meegemaakt. Ook realiseer ik me dat ik weer voldoende hoogtepunten heb gezien. LL10 bedankt! Tot volgend jaar!

Top 3:
1. Serj Tankian en het Metropole Orkest
2. Queens Of The Stone Age
3. Blood Red Shoes

Jammerlijk gemist (vergeten, andere keuze, etc.):
1. Go Back To The Zoo
2.
Selah Sue
3. Katzenjammer

vrijdag 13 augustus 2010

[varia] De droommachine

Kijkend vanuit mijn ouderlijk huis in de Ruisdaelstraat zoeken mijn ogen naar een bus, een lijnbus. Gewoon zo'n grote met een nummer en vaak ook een bestemming erop. Wel zie ik een bushalte, althans, het is een paal met een geel bord aan de bovenzijde. Even verderop zie ik het buurtwinkeltje, precies zo ik het altijd zag als ik vanuit mijn ouderlijk huis die richting op keek.

De bus kwam nooit. Ik werd wakker. In de echte wereld rijdt er in de Ruisdaelstraat geen bus en is er dus geen bushalte. Wel is er het buurtwinkeltje waar ik altijd brood haalde 's ochtends. Gek is het eigenlijk dat in je dromen werkelijkheid (buurtwinkel) en verzinselen (bushalte) met elkaar verenigd worden. Ook leuk overigens.

Iedereen droomt. Alleen vaak weet je niet meer waarover of vergeet je een onthouden droom sneller dan je soms zou willen. Zo'n droom eindigt voor mij ook altijd in een anti-climax; tot sex komt het niet, alleen veel geflirt en geflikflooi; tot een landing van een val komt het niet, alleen de val zelf, van een (hele lange) trap, gebouw of fiets. De droom wordt abrupt afgebroken door een wekker, vrouw, kind of gewoon voldoende slaap. Soms nog met verhoogde hartslag. Gek genoeg is datgene dat mij wekt, qua geluid eerst nog onderdeel van mijn droom. Wat zouden dit soort dromen over mij vertellen? Overigens zie ik mezelf nooit in mijn droom, het is altijd vanuit het gezichtspunt dat ik als wakkere ook heb.

Nu zou het mij leuk wezen als er een droommachine zou bestaan. Dan weet je vast waarover je gaat dromen die nacht. Weet je vast of je je wekker wat vroeger moet zetten. Nog mooier zou zijn als je zelf kon kiezen wát je wil dromen. Dan kan je pas écht lekker slapen!

Dan zou ik graag de volgende onderwerpen willen inladen:

- Iedereen droomt ook over sex. En dan vaak met een bekende. Dat is heel stom als diegene later tegenkomt, in werkelijkheid. Aangezien ik voldoende en goede sex heb met een donkerblonde stoot, zou in mijn droom de voorkeur gaan naar een blondine (echt of nep, maakt me niet uit). Ilse DeLange of zo.
- Een spannend avontuur. Iets goeds gedaan en daarom op de vlucht voor de russische maffia. Of juist iets slechts gedaan en daarom op de vlucht voor de politie.
- Een relaxte vakantie of cruise die ik op dit moment niet kan betalen.
- Een superheld zijn die de wereld redt van haar eigen domheid.
- Naar andere planeten reizen in andere stelsels en een babbeltje maken met Narg, die aardige iets van planeet Zima.
- De 10 kilometer in 25 minuten! En dan hijgend wakker worden.
- ...

Het kan allemaal met De Droommachine. Nu alleen nog iemand die het wil uitvinden...

vrijdag 16 juli 2010

[varia] Soms verlang ik nog wel eens terug...

...naar de tijd dat we met zijn allen dachten dat het Nederlands Elftal wereldkampioen zou worden...
...naar de tijd dat de geboorte van Juul nog geen half jaar geleden was...
...naar de tijd dat de regen nog moest komen...
...naar de tijd dat ik dacht Anni Friesinger nog te kunnen aanschouwen in haar strakke schaatspak...
...naar de tijd dat de blog van Bianca over navelpluisjes niet geschreven was...
...naar de tijd dat ik nog geen ABN-AMRO klant was...
...naar de tijd dat het WK-journaal nog gewoon om 19uur op Nederland 1 was...
...naar de tijd dat de Matahiwi Pinot Noir niet in de aanbieding was...
...naar de tijd dat de zomerdip nog niet had toegeslagen...
...naar de tijd dat de winnaar van Lé's WK-poule nog niet bekend was...

Kortom, soms verlang ik nog wel eens terug naar afgelopen zaterdag...

Wat een zeikerd ben ik toch!

dinsdag 11 mei 2010

[varia] Bekentenis | Ik ben verslaafd

Ja, dat lees je goed: Ik ben verslaafd en durf er voor uit te komen.

ONTSTAAN De allereerste keer moet toch alweer zo'n 15 jaar geleden moeten zijn. Misschien zelfs al eerder. Ik woonde nog thuis en moest het gewoon een keer proberen. Eén keertje zou toch niet uitmaken?

KIK Een gloed van warmte schoot door mijn lijf. Heerlijk!! Dit was best spul, zover was zeker. Ach, zolang ik maar een beetje zou nemen, maakt het toch niet zoveel uit? Echt duur was het toch ook niet...

Jarenlang gebruikte ik het zonder dat iemand het aan me merkte. Mijn werk leed er niet onder, mijn studie is afgemaakt en mijn vriendin van toen is nu mijn vrouw. Niets aan het handje.

Tegenwoordig Maar steeds meer heb ik nodig om mijn lichaam te voorzien van het nodige adrenaline. Steeds meer tijd gaat erin zitten om het te gebruiken. Steeds meer euro's gaat het kosten. En steeds meer zie ik in dat ik een probleem heb: verslaving. En ik werk nog wel bij de Gall!!! Dan zou ik toch beter moeten weten, veel beter! Maar ja. Mijn lichaam zwelt aan en mijn geest is zwak...

Lieve Elsbeth, lieve Juul, sorry... KUTKOEKJES!!!! Het liefst met chocolade erin. Maar dat maakt tegenwoordig ook niet meer uit. Stroopwafels, Jodenkoeken, Bastogne. Het maakt niet uit, IK WIL ALLES!!!

Iemand een koekje?

dinsdag 9 maart 2010

[hardlopen] Weddenschap | 20 van Alphen 2010 | 10 km

Afgelopen zondag was het weer zo ver: de 20 van Alphen. Thuiswedstrijdje, altijd fijn om je thuis voor te kunnen bereiden.

De weken voor de loop had ik me zorgen gemaakt. Mijn prille vaderschap gooide nogal wat roet in het hele trainingsgebeuren, want ja, je kan kiezen tussen het bij je nieuwbakken dochter zijn of de koude, gladde straat op. Mijn keuze laat zich makkelijk raden...

Daarnaast was mijn schoonvader me aan het opnaaien, hij zou me wel even inhalen! Goddomme, moet ik nog doorlopen ook! Maar van binnen wist ik wel beter: hij binnen de 1 uur 30 op de 20 kilometer, ik boven de 50 minuten op de 10 kilometer. Beide voorwaarden voor zijn inhaalactie waren lang niet voorgekomen. Maar toch... Als 'ie me in zou halen, stel, dan had ik hem een fles whisky beloofd.

Afgelopen zondag bleek het prima weer te zijn. Zonnetje. Weinig wind. Graadje of 6, 7. Ideaal loopweer. Van te voren het parcours bekeken en die was aangepast ten opzichte van 2008. Het was draaien en keren in het Zegerplasgebied en ik hoopte maar dat alles breed genoeg zou zijn voor de hele bubs.

De eerste kilometer schoot voor geen meter op. Door de drukte. Wel vijf minuten over gedaan, daarna voortgekabbeld. Totdat er een oudbekende naast me liep en vertelde rond de 49 te willen gaan lopen. Ai, als ik dan bij hem loop, dan gaat het niet hard genoeg, want ik wilde binnen de 47 doen. Ik wenste hem succes en versnelde.

Vijf kilometer in 23.35. Ik ben wel eens sneller geweest. Vrij vaak eigenlijk en voor een 46'er moest ik een negatieve split lopen. Eén keer eerder gedaan, tijdens mijn PR in december 2008. Uitdaging! Doorgerend bij de waterpost, heb je niet nodig op de '10' is mijn credo.

Na het vijf kilometerpunt gezwaaid naar vrouw, kind (Juliëtte moedigde mij voor het eerst aan!!), schoonmoeder en schoonzus. En tempo gemaakt. Mijn kilometertijden slonken en een tijd van zelfs onder de 46 kwam in zicht. Niet normaal gewoon! Zo lekker! Na nog meer draaien en keren liep ik richting een punt waar ik tegenop gezien had: een klein heuveltje weer richting het centrum rond kilometer acht. Maar tot mijn vreugde werd ik een tunneltje door geleid en hoefde ik niet te klimmen!

Nog steeds kon ik versnellen en na de laatste grote bocht wist ik dat het nog maar 900 meter was. Op 500 meter stond mijn lieve gezinnetje mij weer aan te moedigen ('Hij is nog niet in zicht, hoor!' en hij is in dit geval mijn schoonvader) en vanaf toen vloog ik echt. 200 meter. 150 meter. 100 meter. 50 meter. 25 meter. En daar was de finishlijn op de grond gekalkt: 45.10.


Een negatieve split. En hoe! 21.38 over mijn tweede vijf kilometer. Ik ben maar drie keer sneller geweest en twee keer daarvan waren vijf kilometer wedstrijdjes (21.26 PR en 21.31). Er zit dus zeker meer in het vat wat betreft de 5 en 10 kilometers, want ik was niet eens echt moe aan de finish.

Na een minuut of wat wachten kwam mijn schoonvader binnen. Hij had de nette tijd van 1,31.47 en heeft het dus prima gedaan. Maar niet goed genoeg voor een fles whisky! Dat is me mooi bespaard gebleven. Helaas gold de weddenschap niet de andere kant op, mijn schoonvader zag de bui waarschijnlijk al hangen.

Ja, het was weer fijn om een thuiswedstrijd te lopen. Zeker als het (je) veel beter loopt dan verwacht. Lé blij!

Lé   10KM |    45.10
Arie 20KM | 1,31.47