[varia] Badguy | Goodguy

LÉ THE BADGUY Ik heb een boete gekregen voor een ernstig vergrijp: ik heb te hard gereden. Ik blijk een snelheidsduivel te zijn, althans, met mijn auto. Normaal ben ik niet zo snel in mijn handel- en denkwijze, maar in mijn Micra ben ik een ander mens. In mijn Micra komt mijn tweede ik naar boven waar ik en mijn directe omgeving geen weet van hebben. Zodra ik in mijn Micra zit, komt mijn alter ego tot leven en maakt onvermoede krachten los in mijn pezige lichaam. Als dit nou eens zou gebeuren als ik een wedstrijd aan het lopen ben...

Mijn alter ego kost mij dus geld omdat het een duizelingwekkende snelheid van 112 kilometer per uur haalde met die kleine Micra. Ongehoord! Maar bij wie kan ik dit verhalen? Bij mijn werk, waar ik vandaan kwam? Bij het Rijk, omdat die niet voor bredere wegen zorgt, waardoor mijn alter ego in de file komt en de verloren tijd wil inhalen door de snelheidsduivel uit te hangen op de N11? Of wellicht bij mijn alter ego zélf? Ik weet het allemaal niet meer. Feit blijft dat ik vierenvijftig (54) euro moet dokken...lekker dan.

LÉ THE GOODGUY Afgelopen woensdag heb ik collecte gelopen voor het Nederlandse Rode Kruis. Vrijwillig. Meestal zijn dit dames van rond de zestig, maar mij leek het ook wel aardig om het een keer te doen. Ik word blijkbaar een oud wijf... Erg leuk is het om de deuren langs te gaan en een inkijk te krijgen om in iemands leven. Vaak gaven ze er nog geld voor ook. Wil iemand mij alsjeblieft uitleggen wat het nut is om een schoenenrek met alle afgetrapte schoenen in de gang neer te zetten, waardoor iedereen die langs komt tegen die oude troep moet aankijken? Ik zie het niet (figuurlijk), wil het eigenlijk ook niet zien (zowel letterlijk als figuurlijk), maar als iemand een heldere uitleg heeft, dan hoor ik dat graag natuurlijk. Vreselijk.

Bij één van de huizen was Caro iemands haar aan het verven. Ze deed de deur open en omdat je elkaar in een andere omgeving tegen komt dan normaal (thuis, kroeg, Athene), herkenden we elkaar niet direct en begon ik mijn verhaal al af te steken...hilarisch! Mijn vangst voor een avon...ehm...het Rode Kruis was vijfendertig (35) euro. Stelletje krenten!

En nog een nieuwtje: we hebben uitbreiding! Dikke is onze nieuwste aanwinst in ons gezin. Een kater van ca. dertig kilo (hier overdrijf ik wat). Hij is zo rond als een tonnetje en ligt nu op zijn verworven plekkie hier vlakbij mijn computer. Stitch moet vanaf nu leren delen met een kat op dieet. Tot nu toe gaat het aardig, maar moet Dikke nog erg wennen aan zijn nieuwe omgeving. Dikke hebben we overgenomen van een kennis van Els van de sportschool. Zij blijkt weinig thuis te zijn, en dat vond ze maar zielig, daarom hebben Els en ik voor opvang gezorgt.

Badguy. Goodguy. Ik gok dat het laatste beter bij mij past. Even een antistof zoeken om mijn alter ego te onderdrukken. Of is dat dan ook weer slecht??

[hardlopen] Een wereld van verschil | Kikarun Spaarnwoude | 10 km

Een auto legt in vier seconden 133 meter af op een snelweg waar 120 gereden mag worden. Vier seconden is ook de titel van de nieuwe hit van Madonna, wel in het engels natuurlijk, want haar nederlands is niet zo best heb ik me laten vertellen, door Justin.

Sinds vandaag heb ik ook wat met vier seconden: als ik vandaag vier seconden sneller gelopen had, had ik per vandaag een nieuw PR gehad. Maar als telt niet, dus bleek ik drie seconden trager dan mijn snelste tijd ooit. Ik ben gestrand op 44,16, voor mij persoonlijk dus wel degelijk een toptijd. Ik baal er enorm van, maar ik had niet verwacht zo snel te kunnen lopen na mijn vreselijke ervaring van vorige week in het drentse land.

Vier seconden, ik heb wel aan aantal theorieën voor dit minimale verschil:

1 | De afstand was 10 kilometer en 15 meter...
2 | De temperatuur in combinatie met de luchtvochtigheid bleken net niet optimaal
3 | Bij mijn PR heeft mijn schoonvader mij 'gehaast', en mij zodoende kunnen oppeppen in moeilijker tijden, nu moest/ deed ik het alleen
4 | Ik heb redelijk opgelet waar ik liep: liefst binnenbochten, maar 1 keer was ik wat aan het dagdromen en liep ik een buitenbocht, extra meters

Ik weet het niet, dus ga ik voor opties 1 en 2 (combivoordeel), want laten we er vooral vanuit gaan dat het beslist niet aan mij lag. Ik ben immers een topper in de dop, maar helaas blijft de dop nog gesloten.

Uiteindelijk ben ik maar 12 seconden achter mijn schoonvader geëindigd, dus ik kom wel steeds dichterbij hem en bij mijn PR, welke al bijna vier jaar op 44,13 staat. Elsbeth heeft haar goede vorm van vorige week door kunnen trekken, zij heeft maar liefs 1,30 van haar PR afgelopen en heeft het strakgezet op 48,39. Dat is een zéér nette tijd, ik moet echt gaan oppassen dat zij me niet voorbij gaat streven aankomende tijd. Maar zij gaat zich richten op haar marathon in Amsterdam, terwijl ik vandaag heb aangetoond dat de grens van 44 minuten niet onhaalbaar is voor mij en dat er een nieuwe barrière geslecht moet worden, liefst dit jaar nog.

[hardlopen] Deksel -> Neus -> Au... | Klazienaveen | Halve marathon

Met Pinkpop op de achtergrond (op de tv Kate Nash...erg leuk!) schrijf ik mijn eerste blog vanuit ons nieuwe huis. Op de laptop tik ik geduldig de letters achter elkaar. Bloggen op de laptop, dat doet me een beetje aan Athene denken, een beetje maar.

De afgelopen weken heb ik mijn prioriteiten wat hardlopen betreft op een tweede plan gezet, nou, misschien zelfs wel het derde plan. Behoudens een kwartmarathon in IJsselstein heb ik alleen nog maar een 6je gelopen. Topprioriteit was natuurlijk mijn nieuwe huis, en het klussen daar. Zelfs mijn wekelijkse trainingen bij AAV heb ik laten lopen...foute keus bleek gister.

Gisteren was mijn eerste halve marathon. Ik had weleens de 20 van alphen gelopen (erg slecht gelopen), maar dat was drie jaar terug alweer. Mijn laatste 20 kilometer in een training is ook alweer weken geleden, dus echt goed voorbereid was ik niet.

De loop was in Klazienaveen, zodat mijn ouders en mijn zus mij weer eens in aktie konden zien. Erg goed georganiseerd allemaal en op iedere 2,5 kilometer een drink- en sponspost. De eerste kilometer ging goed, de vier daarna ook nog, op de tien had ik ook nog wel een acceptabele tijd (49,00), maar daarna stortte ik volledig in. Veel gewandeld, veel gedronken, maar het kwaad was al geleden: slechte voorbereiding... Heel mijn lichaam begon te tintelen en ik wilde eigenlijk niet meer. Ik wachtte op Els, maar ook haar tempo was mij te snel en moest haar na een paar meter alweer loslaten...Els heeft me verslagen en een top PR gelopen: 1,50 en nog wat seconden.

Ikzelf had een tijd van 1,54,02 en baalde verschrikkelijk. Eigen schuld, dikke bult. Wat het (een beetje) goedmaakte was de roos die ik kreeg van mijn moeder 100 meter voor de finish. Ondanks mijn inzinking, was ze wel trots op me. Al denk ik dat ze raar opgekeken heeft toen ze eerst Els zag passeren en daarna pas het levende lijk dat haar zoon bleek te zijn.

Mijn volgende halve staat gepland voor 19 oktober, in Amsterdam. Daarvoor maar goed trainen en even daarvoor veel eten en water drinken. Ik weet zeker dat ik daar een nieuw PR zal gaan lopen, want veel slechter dan gister kan haast niet (ja eigenlijk wel: de 20 van alphen een paar jaar terug was ik nog slechter).

Morgen maar weer naar AAV om mijn eerste stap richting 19 oktober te zetten.