[varia] Vreugde en verdriet

Dat vreugde en verdriet dicht bij elkaar kunnen liggen werd deze week haarfijn duidelijk.

Mijn tante had vorige week zaterdag ochtend een hersenbloeding gehad. Maandag kreeg ik een sms van mijn oudste zus dat het een aflopende zaak was, omdat er nog een bloeding overheen was gekomen en dat de artsen niets meer voor haar konden doen, het kon een paar uur duren, maar ook een paar dagen. Half vijf werd ik gebeld door mijn jongste zus dat tante Erna was overleden...kut... Zo sta je vrijdagavond te rocken bij Anouk in het Gelredome, zo ben je er maandagavond niet meer...hoe snel kan het gaan? Kwart voor vijf werd ik gebeld door de makelaar, we hadden een tegenbod gekregen en daarmee dus officieel in onderhandeling met de verkoper van het huis dat wij graag wilden hebben. Dat is natuurlijk onwijs goed nieuws, maar echt te juichen stond ik niet. 's Avonds een gebroken vader aan de lijn gehad, die het verlies van zijn oudste zus nog niet kon bevatten, ik brak zowat in tweeën.

Dinsdagochtend zou Els ons tegenbod doorgeven aan de makelaar, zo gezegd, zo gedaan, maar reactie liet weer redelijk lang op zich wachten, omdat de verkoper nogal moeilijk te bereiken was. 's Avonds tijdens mijn wekelijkse voetbaltraining werd ik onderbroken door mijn lieftallige vriendin, omdat de verkoper op een bedrag was gaan zitten die wij in ons hoofd hadden...overeenstemming, en dus is (onder voorbehoud van financiering) het huis bijna van ons!

Vrijdag ben ik met mijn op een-na-oudste (of op een-na-jongste, ligt eraan hoe je het bekijkt) zus en Els naar de condoleance geweest. Daar trof ik een verslagen gezin aan, die stoicijns handjes gaven en goedbedoelde woorden in ontvangst namen. Ik kwam niet verder dan 'gecondoleerd' en 'sterkte aankomende tijd'. Ik heb er verder geen woorden voor... Ik kon me redelijk goed houden, totdat ik Kees zag. Ik heb hem nog nooit zien huilen, maar nu...logisch, en nu brak ik wel. En gaat 'ie me nog met het huis feliciteren ook. Bedankt.

Zaterdag was de dienst en crematie, daar kon ik niet bij zijn. Cin en linds zijn daar geweest, zodat de afgevaardiging van ons gezin gelijkwaardig verdeeld was. Ik heb gehoord dat het een mooie dienst was, Erna-waardig. Ik ben er veel met mijn gedachten bij geweest, maar wist dat Kees en mijn moeder in goede handen waren bij mijn zussen.
Ikzelf ben met Els naar de hypotheker geweest. De financiering moet volgens hem geen probleem worden en het kan met een paar weken geregeld zijn. Maar wat een verschillende vormen heb je allemaal, ongelofelijk. Verder nog naar de doe-het-zelf winkels geweest, en alvast een badkamermeubel en een garderobekast besteld.

's Avonds was de 90's Revival. Daar zou ik niet zijn, want het oorspronkelijke plan was dat ik op een familiefeest zou zijn, maar daar kwam iets tussen... Ik had liever een feest gehad. Nu kon ik wegens een late afzegging alsnog opdraven als plaatjes draaier en het was leuk en druk. En eindelijk had ik een fan! Ik lig nog in de markt, een kleine markt, maar het is er wel één! Helaas voor haar ben ik reeds bezet...en zij wat aangeschoten, ze wist vast niet wat ze zei. Maar grappig was het wel: de lieverd schatte me 21. Bedankt.

Vandaag langs ons aanstaande huis gelopen en we hadden geluk: de vorige bewoners waren er, en we konden dus even een kijkje nemen. Het zag er nog steeds cool uit en hebben beiden geen spijt van onze aankoop. Ik weet zeker dat het voor de aankomende jaren ons paleisje zal zijn. Veel opknap werk hoeft er niet gedaan te worden en dat is wel zo lekker, ik ben rechts, maar heb twee linker handen wat klussen betreft, en dat is geen gelukkige combinatie. Morgen gaan we het voorlopige koopcontract tekenen...spannend!

Dus wat hebben we geleerd: geniet van het leven, het kan zo over zijn, zonder dat je er erg in hebt, maar de rest van de familie en vrienden wel. Doe de dingen die je moet, maar doe vooral de dingen die je wilt.