![[Lé]](http://4.bp.blogspot.com/-PksgoWV6BnA/TxngF_EFuDI/AAAAAAAAARk/k3san1xz4bs/s1600/header.jpg)
Mijn ideale zondag 20 april 2008:
Eindelijk weer eens heerlijk wakker geworden voor de wekker: een teken dat ik genoeg en rustig geslapen heb. Om half negen (8.30) kwamen Arie en Mariyanto mij ophalen om een loopie te doen in Leiden, bij de Leidse Road Runners Club. Voor ons alledrie stond een 10 kilometer op het program en we waren er klaar voor.
Eenmaal aangekomen was het nog lekker rustig, maar gaandeweg naar het startmoment werd het toch gezellig druk en sfeervol, zowel qua lopers als qua bezoekers. Om precies half elf (10.30) werd het startschot gegeven en weg waren we voor een toptijd. Het weer was geweldig, lekkere zon en voor het eerst dit jaar in korte broek en korte mouwen gelopen. Ik kon lekker aanhaken bij een groepje en kon dat tempo lekker bijbenen. Na het eerste rondje van 7 kilometer (30,28) voelde ik dat er nog meer inzat en kon nog iets versnellen de laatste 3 kilometer. Voor het eerst ben ik mijn schoonvader voorgebleven. Ook Yanto heeft weer binnen het uur zijn 10 kilometer afgelegd. Chapeau!
Daarna was het tijd voor de voetbalontknoping. Met een schuin oog op het wielrennen op tv, hoorde ik via de radio Ajax al snel op voorsprong komen en verder ook niet meer in de problemen. Maar Ajax was natuurlijk afhankelijk van PSV, of liever gezegt: Vitesse. Gelukkig had Vitesse een briljante Santi Kolk in huis die twee keer het net wist te vinden! Wat PSV vorig jaar deed, lukte Ajax nu: landskampioen op doelsaldo. Na drie jaar PSV is nu eindelijk Ajax weer eens de beurt! Hulde!
Na de spannende ontknoping bij het voetbal, was er gelijk nog een spannende ontknoping van het wielrennen (Amstel Gold Race). In de laatste kilometers waren nog twee nederlanders kansrijk voor de overwinning. Prachtige finale met een ijzersterke Thomas Dekker die zijn acht medevluchters verraste met een demarrage net voor de Cauberg waar de finish op gekalkt was. Prachtig, een nederlander die in eigen huis een klassieker wint. De laatste die dat deed was Erik Dekker. Geweldig!
Hoe het echt ging op zondag 20 april 2008:
Kutwekker! Gister natuurlijk te laat gaan slapen na een vermoeiende rit uit Nieuw-Buinen en teveel afleveringen Southpark. De wekker rukte me uit mijn slaap met de mededeling dat ik op moest staan. Om half negen (8.30) kwamen Arie en Mariyanto mij ophalen om een loopie te doen in Leiden, bij de Leidse Road Runners Club. Voor ons alledrie stond een 10 kilometer op het program.
Eenmaal aangekomen was het nog lekker rustig, maar gaandeweg naar het startmoment werd het toch wat drukker, althans qua lopers, qua toeschouwers alleen wat verdwaalde hondenuitlaters en wandelaars. Om precies half elf (10.30) werd het startschot gegeven en weg waren we voor een toptijd. Het weer was geweldig, lekkere zon en voor het eerst dit jaar in korte broek en korte mouwen gelopen. Ik kon op mijn tandvlees aanhaken bij een groepje, maar dat tempo was net even te hoog. Na het eerste rondje van 7 kilometer (30,28) voelde ik dat mijn benen helemaal vol waren gelopen door mijn inspanningen de eerste kilometers en besloot ik uit te stappen. Arie en Yanto hebben de 10 kilometer wel gewoon uitgelopen. Chapeau!
Daarna was het tijd voor de voetbalontknoping. Met een schuin oog op het wielrennen op tv, hoorde ik via de radio Ajax al snel op voorsprong komen en verder ook niet meer in de problemen. Maar Ajax was natuurlijk afhankelijk van PSV, of liever gezegt: Vitesse. Jammer genoeg had Vitesse een falende Santi Kolk in huis die twee keer het net niet wist te vinden... Natuurlijk prikt PSV er wel eentje in en uit was het met de spanning. Kut!
Na de anti-climax bij het voetbal, was er gelukkig nog een spannende ontknoping van het wielrennen (Amstel Gold Race). In de laatste kilometers waren nog twee nederlanders kansrijk voor de overwinning. Prachtige finale met een ijzersterke Italiaan (Cunego) die zijn acht medevluchters erop legde in de sprint op de Cauberg waar de finish op gekalkt was. Jammer dat Thomas Dekker niet nog een verrassende demarrage in huis had. Balen!
Zo zie je maar dat droom en werkelijkheid erg ver uit elkaar kunnen liggen.
Deze droom komt gelukkig wél uit:
Eindelijk weer eens heerlijk wakker geworden voor de wekker: een teken dat ik genoeg en rustig geslapen heb. Om half negen (8.30) kwamen Arie en Mariyanto mij ophalen om een loopie te doen in Leiden, bij de Leidse Road Runners Club. Voor ons alledrie stond een 10 kilometer op het program en we waren er klaar voor.
Eenmaal aangekomen was het nog lekker rustig, maar gaandeweg naar het startmoment werd het toch gezellig druk en sfeervol, zowel qua lopers als qua bezoekers. Om precies half elf (10.30) werd het startschot gegeven en weg waren we voor een toptijd. Het weer was geweldig, lekkere zon en voor het eerst dit jaar in korte broek en korte mouwen gelopen. Ik kon lekker aanhaken bij een groepje en kon dat tempo lekker bijbenen. Na het eerste rondje van 7 kilometer (30,28) voelde ik dat er nog meer inzat en kon nog iets versnellen de laatste 3 kilometer. Voor het eerst ben ik mijn schoonvader voorgebleven. Ook Yanto heeft weer binnen het uur zijn 10 kilometer afgelegd. Chapeau!
Daarna was het tijd voor de voetbalontknoping. Met een schuin oog op het wielrennen op tv, hoorde ik via de radio Ajax al snel op voorsprong komen en verder ook niet meer in de problemen. Maar Ajax was natuurlijk afhankelijk van PSV, of liever gezegt: Vitesse. Gelukkig had Vitesse een briljante Santi Kolk in huis die twee keer het net wist te vinden! Wat PSV vorig jaar deed, lukte Ajax nu: landskampioen op doelsaldo. Na drie jaar PSV is nu eindelijk Ajax weer eens de beurt! Hulde!
Na de spannende ontknoping bij het voetbal, was er gelijk nog een spannende ontknoping van het wielrennen (Amstel Gold Race). In de laatste kilometers waren nog twee nederlanders kansrijk voor de overwinning. Prachtige finale met een ijzersterke Thomas Dekker die zijn acht medevluchters verraste met een demarrage net voor de Cauberg waar de finish op gekalkt was. Prachtig, een nederlander die in eigen huis een klassieker wint. De laatste die dat deed was Erik Dekker. Geweldig!
Hoe het echt ging op zondag 20 april 2008:
Kutwekker! Gister natuurlijk te laat gaan slapen na een vermoeiende rit uit Nieuw-Buinen en teveel afleveringen Southpark. De wekker rukte me uit mijn slaap met de mededeling dat ik op moest staan. Om half negen (8.30) kwamen Arie en Mariyanto mij ophalen om een loopie te doen in Leiden, bij de Leidse Road Runners Club. Voor ons alledrie stond een 10 kilometer op het program.
Eenmaal aangekomen was het nog lekker rustig, maar gaandeweg naar het startmoment werd het toch wat drukker, althans qua lopers, qua toeschouwers alleen wat verdwaalde hondenuitlaters en wandelaars. Om precies half elf (10.30) werd het startschot gegeven en weg waren we voor een toptijd. Het weer was geweldig, lekkere zon en voor het eerst dit jaar in korte broek en korte mouwen gelopen. Ik kon op mijn tandvlees aanhaken bij een groepje, maar dat tempo was net even te hoog. Na het eerste rondje van 7 kilometer (30,28) voelde ik dat mijn benen helemaal vol waren gelopen door mijn inspanningen de eerste kilometers en besloot ik uit te stappen. Arie en Yanto hebben de 10 kilometer wel gewoon uitgelopen. Chapeau!
Daarna was het tijd voor de voetbalontknoping. Met een schuin oog op het wielrennen op tv, hoorde ik via de radio Ajax al snel op voorsprong komen en verder ook niet meer in de problemen. Maar Ajax was natuurlijk afhankelijk van PSV, of liever gezegt: Vitesse. Jammer genoeg had Vitesse een falende Santi Kolk in huis die twee keer het net niet wist te vinden... Natuurlijk prikt PSV er wel eentje in en uit was het met de spanning. Kut!
Na de anti-climax bij het voetbal, was er gelukkig nog een spannende ontknoping van het wielrennen (Amstel Gold Race). In de laatste kilometers waren nog twee nederlanders kansrijk voor de overwinning. Prachtige finale met een ijzersterke Italiaan (Cunego) die zijn acht medevluchters erop legde in de sprint op de Cauberg waar de finish op gekalkt was. Jammer dat Thomas Dekker niet nog een verrassende demarrage in huis had. Balen!
Zo zie je maar dat droom en werkelijkheid erg ver uit elkaar kunnen liggen.
Deze droom komt gelukkig wél uit:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten