[juul] Draakje

ATHEÏST Ik was nooit van het ergens in geloven. Of dat nou een religie was, een sprookje of een colonne mythische figuren; mij hield je niet voor de gek. Over de gehele linie ben ik een overtuigd atheïst. En ik dacht eigenlijk dat ik me daarbij zou houden. Maar niets blijkt minder waar: ik geloof in draken. Of beter gezegd: draakjes. Of nog beter: een draakje.

PEUTERPUBERTIJD Ik heb het natuurlijk over mijn dochter. Ze is hartstikke lief en zo, zeker als ze slaapt, maar overdag is het een echt draakje. Elke vraag wordt met 'nee' beantwoord. Alle ouders met jonge kinderen weten waarover ik het heb. Voor alle anderen: Dat is doodirritant.

MIJN DOCHTER Laat ik eens wat meer over mijn dochter vertellen. Ze heeft mijn postuur en het innerlijk van mijn vrouw. Haar babbel is een combinatie van ons beide. Dat is wel leuk en gezellig natuurlijk. Ze is gek op haar knuffels en ook daar babbelt ze graag mee. Poppen houdt ze vooralsnog niet zo van, al heeft ze van de week wel baby born ingestopt in een klein bedje van Ikea. Maar die ligt daar nu nog te ronken. 

Draakje

IETS MET VRUCHTEN Mijn inspanningen om mijn dochter van de betere muziek te laten houden begint de vruchten af te werpen. Pas wilde ze ´ok´ horen en dat moest dan ´etelieka´ worden. Kenners zien natuurlijk gelijk dat ze ´Metallica´ bedoelde. Daarnaast is ze gek op tikkertje, miniloco spelen, kleuren en puzzels maken. Ze is superintelligent en is gek op leedvermaak. Ga op je bek en zij rolt van de bank van het lachen. Kan ik dan weer om lachen. Ze weet dat mama ´Elspet´ heet en papa ´Lejon´. 

TWEE Maar sinds een paar weken is ze twee. Lees: ´Ik ben twee en zeg nee´. Op alles wat je vraagt of zegt. Terwijl je als vader wéét dat ze goed moet eten, goed moet drinken, haar jas aan moet als ze naar buiten gaat (zeker nu) en dat ze af en toe wat speelgoed achter haar kleine reet moet opruimen. 'NEE!!' Nu merk ik (en Els ook) pas wat opvoeden nou precies inhoudt. Ik ben nog wat bleu wat dat betreft. Nog heel moeilijk is het niet, want fysiek gezien ben ik haar nog gewoon de baas.

HET LICHT Eerst geloofde ik het niet als een jonge ouder dat (Ik ben twee en zeg nee) zei, maar nu wel. Ik heb het licht gezien. Sinds kort weet ik dat draakjes bestaan. Ik heb er thuis één rondlopen. Een klein eigenwijs wijsneusje van nog geen 85 centimeter hoog.

En ik vind het heerlijk! 

ONTWIKKELINGEN Het is prachtig om te zien hoe ze zich ontwikkeld. Zowel in dat kleine koppie als motorisch en zo. Ze kan al zoveel. En ze heeft echt een eigen persoonlijkheid. Ook mooi om te zien hoe mijn vrouw zich heeft ontwikkeld, ze is een echt goede moeder. Els kan soms onzeker zijn over van alles, maar het moederschap lijkt daar geen hinder van te ondervinden.

Ik ben een bevoorrecht mens.