woensdag 6 maart 2013

[varia] De biecht

En dan niet die van mij, want ik hoef van mijn geloof niet te biechten en sportief al helemaal niet; ik loop al mijn wedstrijden op een boterham met hagelslag en een bord pap. En wat adrenaline misschien, maar dat staat op geen enkele lijst met verboden middelen. Voor zover ik weet. 

Ik heb het natuurlijk over Michael Boogerd. Boogie. Ik weet niet goed wat ik moet denken van "de biecht", maar het neemt niet weg dat ik destijds genoten heb van zijn prestaties en overwinningen. Zijn etappe overwinningen in de Tour, zeker La Plagne, zijn overwinning in de Amstel Gold Race in de sprint tegen de oppergebruiker Armstrong (en zes podiumplaatsen de jaren erna), de WK's waarin hij soms nét tekort kwam voor de ereplaatsen, en natuurlijk zijn favoriete klassieker, Luik-Bastenaken-Luik. Die laatste wedstrijd allen verloren van (naar later gebleken) dopingzondaars.

De 20% van de renners die in die periode niet gebruikte, kom je ook niet tegen in de uitslagen. In die tijd ging, en wellicht nu nog nog gaat, het erom wie zich het beste had geprepareerd. Hoe vals spel ook, het hoorde bij het bestaan van een prof. En waarschijnlijk (zeker) niet alleen in het wielrennen. Ook in de atletiek (NIET IK!!!) en verschillende krachtsporten wordt een hoop rotzooi gebruikt om tot betere prestaties te komen. 

En zo'n gekke gedachte is het eigenlijk niet. Niet alleen je eigen belang is groot bij het uitoefenen van je sport. Ook de omgeving speelt een belangrijke rol in het nemen van soms zware beslissingen. De sponsor die uitslagen van je verwacht terwijl je concurrenten gedoped en met twee vingers in de neus van je wegrijden. De supporters die graag zien dat je altijd aanvalt. De journalisten die je de grond in schrijven als je niet in de finale kan meekomen. Natuurlijk hóéf je geen rekening te houden met deze externe factoren. Maar als het gaat om geld verdienen, maken we allemaal andere keuzes dan we misschien eigenlijk zouden willen.

Even terug naar Boogerd. Op teletekst worden zijn ereplaatsen van drie klassiekers (Luik-Bastenaken-Luik, Amstel Gold Race en Ronde van Lombardije) opgesomd. Even uitgezocht van wie hij verloor: Vandenbroecke (LBL 1999), Hamilton (LBL 2003), Rebellin (AGR en LBL 2004), Vinokourov (AGR 2003, LBL 2005), Zabel (AGR 2000), Bartoli (AGR 2002), Di Luca (AGR 2005 en RvL 2001), F. Schleck (AGR 2006), Camenzind (RvL 1999) en Cunego (RvL 2004). Alleen Bartoli en Cunego zijn nooit betrapt geweest op doping gebruik. Maar dat is Boogerd ook nooit overkomen. 

Ik geloof Boogerd. Dat hij spijt heeft, maar dat hij niet anders kon in zijn ogen. Het kon wel, maar dan had hij de ganse natie teleurgesteld met nietszeggende resultaten in nietszeggende wedstrijdjes. Overigens keur ik het gebruik van doping niet goed, maar wie ben ik? Daarnaast vind ik het top dat hij geen namen gaat noemen. Dat dóe je gewoon niet. Dat moet ieder voor zich weten.

Ook dit seizoen ga ik alles weer lekker volgen en kijken. Tirreno, Parijs-Nice nu, later de Giro, Tour, Vuelta, NK, WK, Vlaanderens Mooiste, LBL, AMG, vooral Parijs-Roubaix (de aller- allermooiste!), Catalaanse week, RvL, Ronde van Californie en weet ik allemaal wat. Lekker genieten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten