![[Lé]](http://4.bp.blogspot.com/-PksgoWV6BnA/TxngF_EFuDI/AAAAAAAAARk/k3san1xz4bs/s1600/header.jpg)
Ik ben een man van cijfers en statistieken. Dus wist ik het al: ik ging voor de tiende keer achter elkaar de 20 van Alphen lopen. Niet altijd de 20 overigens, sterker nog, die heb ik maar twee keer gelopen. Dat komt vooral door de route: door de polder en een aantal stukken loop je meerdere keren en een aantal keerpunten, daar wordt niemand vrolijk van. Ik gooi het voorlopig nog even op de 10. Overigens was het mijn 40e 10 kilometer wedstrijd. En 87e wedstrijd in totaal. Maar dat terzijde.
De voorbereiding was niet optimaal. Na mijn vorige wedstrijd (de Zegerplasloop, 10 km in 42m16s) ziek geworden en zodoende dus ruim een week niet gelopen. Wel goed uitgerust, dat dan weer wel. Sinds een aantal maanden train ik samen met mijn schoonvader op een nieuwe manier. Veel tempowerk en weinig duur. Want, zo luidt de uitleg, je traint om sneller te worden, niet langzamer. Ik train nu drie keer in de week, waaronder twee intervaltrainingen. Eén keer lange stukken (900 meter), één keer wat korter (400 meter). De derde training is een wisselduurloop met als afsluiter 10 keer 100 meter. Dit zou mij dus sneller moeten maken.
Maar gister was er dus weer die thuiswedstrijd. Lekker thuis voorbereiden, omkleden in de slaapkamer in plaats van een warme kleedkamer of de kofferbak van de auto en warmlopend van huis naar start. Deze keer was ik ook eens op tijd in het startvak gaan staan, zodat ik gelijk mijn tempo kon pakken. De route was (weer) gewijzigd. De afgelopen jaren heb ik door het Zegerslootgebied gelopen, rondje door het centrum tegen de klok in en dit jaar rondje door het centrum klok mee, net als die lui van de 20 kilometer.
 |
| Foto | Corine Kruijsen |
De eerste vijf kilometer gingen prima. Geen PR materiaal, maar daar was de vorm ook niet naar. Na twee kilometer gehigh-fived met mijn oudste dochter en lekker doorgelopen richting de Albert Schweitserbrug. Vlak daarna stond het bord van vijf kilometer; dat klopte niet, want dat zou betekenen dat ik twee en een halve minuut over mijn vijfde kilometer had gedaan. Van mijn leven gaat me dat niet lukken, ook niet als het de enige kilometer op de dag zou zijn.
De tweede vijf kilometer ging in even 21 minuten, het tempo dat ik wilde en wat ik ook het eerste gedeelte gelopen heb. Het was zwaar, maar ik was niet uitgewoond. Niet kapot. Na afloop niet in bad gezeten (wat ik normaal doe als ik tot het uiterste ben gegaan), maar even onder de douche gestaan. Met andere woorden: dat kan harder! Ik moet gewoon het gas induwen en niet bang zijn om half kotsend over de finish te gaan. Maar die overwinningsdrang zit er dus nog niet in. Ik hoop dat dát nog eens komt. Zal vast iets mentaals zijn.
Mijn eindtijd was 40m11s. Over ongeveer 9,7 kilometer. Om op een representatieve eindtijd te komen voor een 10km heb ik uitgerekend wat ik over 400 meter gemiddeld liep, 1m40s. Als ik dat er dus bij optel heb ik mooie tijd gelopen: 41m51s. Mijn derde tijd ooit en binnen de tijd die ik wilde lopen, onder de 42 minuten. En waar ik ook blij mee ben is mijn laatste kilometer: 3m59s. Dat is een mooie afsluiter na 8,6 kilometer hollen.
Ik hoorde net van Els wat er mis was gegaan wat betreft die 300 meter, de hekken bij het keerpunt waren niet goed geplaatst. Shit happens. Uiteindelijk was het gevoel goed en daar gaat het tenslotte om! Volgend jaar ben ik er weer bij. Voor de elfde keer.
Lé 9,7KM | 40m11s
Arie 20KM | 1u37m03s
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geen opmerkingen:
Een reactie posten