[hardlopen] Drukte | 20 van Alphen 2012 | 10 km

WEDSTRIJDSPANNING Had ik dinsdag nog geschreven dat ik zenuwachtig was, vanochtend na het wakker worden was het niet meer te harden. Omdat ik al/pas om 9 uur wakker was, moest ik nog vijf uur wachten voordat ik mocht starten. En wachten duurt altijd lang, laat daar geen misverstand over bestaan.

0 KM 0M0S Na een tosti, bord brinta, een halve banaan en een paar glazen frisdrank was ik er klaar voor! Op naar de start. Natuurlijk veels te laat waardoor ik niet echt vooraan stond. Tien minuten later had ik daar spijt van. Ik stond al in de buurt van dames die voor zes minuten per kilometer gingen, ieder zijn niveau, maar hier hoorde ik niet in de buurt te staan. Maar ik ben niet brutaal genoeg om mezelf naar voren te wurmen. Helaas.

5 KM 21M24S De eerste twee kilometers waren drama, nee wat zeg ik: DRAMA!!! Bij de eerste bocht moest ik alweer ik de wandelstand, omdat het parcours te krap was en 200 meter later wéér! Dat doet geen goed aan je tijd, je vertrouwen en je moraal. Al die trage mensen voor me, die ik zo lastig kon inhalen omdat het parcours te gewoonweg te smal is die eerste twee kilometer. Allerergste zijn nog die mensen die keuvelend naast elkaar lopen zonder rekening te houden dat er mensen zijn die wél een prestatie willen leveren. Hier groeide mijn hartstochtelijke spijt dat ik niet eerder in het startvak was gaan staan. Eigen schuld, dikke bult.

Pas richting de Julianabrug kon ik mijn tempo opschroeven en mijn verloren tijd inhalen. Maar die tijd rond de 40 minuten kon ik op mijn buik schrijven. Veel te lang over die eerste twee kilometer gedaan (9m54s). Bijna twee minuten langzamer dan mijn beoogde schema. Ik versnelde en probeerde wat verloren tijd goed te maken. Vlakbij het voormalig startpunt stond Els mij aan te moedigen, waardoor ik iets meer mijn best ging doen. Het moraal begon weer te komen, want ik merkte dat mijn kilometer in 3m50s ging. Dit schema bleek ik vol te kunnen houden, in ieder geval tot kilometer vijf: nog maar 1m24s achter op schema.

Foto | Frans Los

10 KM 42M05S Als ik dat toch kon volhouden. Maar helaas. Van kilometer vijf naar zeven had ik een kleine inzinking, waarin ik de schade probeerde te beperken en over die kilometers 8m30s deed. Daar verloor ik zomaar weer 30 seconden. Die inspanningen van 3m50s eerder moest ik dus tol voor betalen. Zonder aankondiging, want ik had immers kunnen uitrusten die eerste twee kilometer. Ik besloot lekker door te lopen en te hopen dat ik onder mijn PR (43m14s) zou komen.

Vanaf het Ridderhof rook ik de stal. Ik kreeg een setje vleugels aangemeten en ik vloog laag over het parcours. Nou ja... Het ging in ieder geval sneller dan daarvoor en dat was nodig ook. Ik rijd dat stuk regelmatig met de auto, maar dan voelt het toch een stuk makkelijker. Nu was het vechten en voor mezelf bepalen dat ik inderdaad een setje ballen heb en ook nog eens een snufje karakter.  Daardoor was ik snel op het gedeelte waar ik wist dat er veel publiek stond (Boetselaerstraat), waaronder mijn vrouw en kind. Dat gaf me een kleine extra boost, want de laatste kilometer ging zelfs onder de vier minuten: 3m59s. 

PR Nu heb ik dus een PR gelopen, maar de euforie is een stuk minder dan vorig jaar met de halve marathon (hier klikken!). En dat komt omdat ik mijn beoogde doel niet gehaald heb (rond 40m) en omdat ik niet alles gegeven heb. Maar daar tegenover staat dat er dus nog meer rek inzit en dat het dan maar moet gebeuren op een rustiger wedstrijdje later dit jaar, IJsselloop, KiKaRun of Dobbeloop bijvoorbeeld. Waar ik achteraf ook blij van werd: ik ben als 31e over de finish gekomen met de 24e tijd van de prestatielopers. En dat waren er 1299!! Ik behoor bij de eerste 2% van het veld! 

Foto | Juriaan van Leeuwen

's Avonds bij het Griekse diner deze prestatie gevierd met een fijne Cava. Het leven is soms behoorlijk aangenaam!

Lé         | 10km |     42m05s

Arie       | 10km | 1u07m22s

Arjanne  | 10km | 1u07m23s