zondag 26 oktober 2008

[varia] Waar ben ik?!

Ik ga nog graag achter de 'kitties' aan. Ondanks mijn lichaam en mijn operatie doe ik dat toch wel graag. Here kitty kitty. Gelukkig zijn er in de buurt zat dames te vinden. Ik ben hier pas komen wonen, maar de dames hier, heb ik reeds ondervonden, zijn vrij kritisch. Omdat ik die operatie gehad heb, wordt het heel lastig om aan nageslacht te komen. Sterker nog: ik denk niet dat het ervan gaat komen.

Nu is sex niet het belangrijkste voor de dames, zeggen ze, maar gaat het om de genegenheid en attendheid (is dat wel een woord?). Dát kan ik wel bieden, en aan mijn lichaam zien de dames direct dat ik een echte gezelligerd ben.

Laatst was het weer zover: ik volgde een dame, vroeg haar niet te hard te lopen, want ja he, dat lichaam kan daar niet zo goed tegen. Ze hield haar pas wat in en ik kon naast haar komen. We liepen gezamenlijk door, maar ik wilde toch niet te ver afdwalen. Ik ken de buurt redelijk, maar nog niet goed genoeg omdat ik er net ben komen wonen. Ik kon haar wat over mezelf vertellen.

Ik moest erg wennen aan mijn nieuwe thuis. De baasjes doen hun best maar begrijpen me nog niet heel goed, maar de laatste tijd gaat het beter. Ze willen me nog net iets te vaak optillen, maar daar ga ik dan ook tegenin, geen polonaise aan mijn lijf. Mijn huisgenoot is een etter. Stitch noemen ze hem. Mij noemen ze Dikke, hoe zou dat komen? Ik mag die Stitch niet. Hij zit me maar te stangen en als ie chagrijnig is, slaat ie me voor mijn kop, of voor mijn kont, wat er maar voorradig is.

Genoeg geluld, ik moet weer terug. Shit, waar ben ik?

---------------------------------------------------

Om één of andere vage duistere reden stond Dikke vanochtend om 6.15 uur bij ons bed te miauwen. Na bijna drie weken weg geweest te zijn. Hij had honger en was wat pondjes kwijtgeraakt. Dat overtollige vel raakt hij waarschijnlijk niet meer kwijt. Maar het belangrijkste:

HIJ IS WEER TERUG!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten