![[Lé]](http://4.bp.blogspot.com/-PksgoWV6BnA/TxngF_EFuDI/AAAAAAAAARk/k3san1xz4bs/s1600/header.jpg)
Een auto legt in vier seconden 133 meter af op een snelweg waar 120 gereden mag worden. Vier seconden is ook de titel van de nieuwe hit van Madonna, wel in het engels natuurlijk, want haar nederlands is niet zo best heb ik me laten vertellen, door Justin.
Sinds vandaag heb ik ook wat met vier seconden: als ik vandaag vier seconden sneller gelopen had, had ik per vandaag een nieuw PR gehad. Maar als telt niet, dus bleek ik drie seconden trager dan mijn snelste tijd ooit. Ik ben gestrand op 44,16, voor mij persoonlijk dus wel degelijk een toptijd. Ik baal er enorm van, maar ik had niet verwacht zo snel te kunnen lopen na mijn vreselijke ervaring van vorige week in het drentse land.
Vier seconden, ik heb wel aan aantal theorieën voor dit minimale verschil:
1 | De afstand was 10 kilometer en 15 meter...
2 | De temperatuur in combinatie met de luchtvochtigheid bleken net niet optimaal
3 | Bij mijn PR heeft mijn schoonvader mij 'gehaast', en mij zodoende kunnen oppeppen in moeilijker tijden, nu moest/ deed ik het alleen
4 | Ik heb redelijk opgelet waar ik liep: liefst binnenbochten, maar 1 keer was ik wat aan het dagdromen en liep ik een buitenbocht, extra meters
Ik weet het niet, dus ga ik voor opties 1 en 2 (combivoordeel), want laten we er vooral vanuit gaan dat het beslist niet aan mij lag. Ik ben immers een topper in de dop, maar helaas blijft de dop nog gesloten.
Uiteindelijk ben ik maar 12 seconden achter mijn schoonvader geëindigd, dus ik kom wel steeds dichterbij hem en bij mijn PR, welke al bijna vier jaar op 44,13 staat. Elsbeth heeft haar goede vorm van vorige week door kunnen trekken, zij heeft maar liefs 1,30 van haar PR afgelopen en heeft het strakgezet op 48,39. Dat is een zéér nette tijd, ik moet echt gaan oppassen dat zij me niet voorbij gaat streven aankomende tijd. Maar zij gaat zich richten op haar marathon in Amsterdam, terwijl ik vandaag heb aangetoond dat de grens van 44 minuten niet onhaalbaar is voor mij en dat er een nieuwe barrière geslecht moet worden, liefst dit jaar nog.
Sinds vandaag heb ik ook wat met vier seconden: als ik vandaag vier seconden sneller gelopen had, had ik per vandaag een nieuw PR gehad. Maar als telt niet, dus bleek ik drie seconden trager dan mijn snelste tijd ooit. Ik ben gestrand op 44,16, voor mij persoonlijk dus wel degelijk een toptijd. Ik baal er enorm van, maar ik had niet verwacht zo snel te kunnen lopen na mijn vreselijke ervaring van vorige week in het drentse land.
Vier seconden, ik heb wel aan aantal theorieën voor dit minimale verschil:
1 | De afstand was 10 kilometer en 15 meter...
2 | De temperatuur in combinatie met de luchtvochtigheid bleken net niet optimaal
3 | Bij mijn PR heeft mijn schoonvader mij 'gehaast', en mij zodoende kunnen oppeppen in moeilijker tijden, nu moest/ deed ik het alleen
4 | Ik heb redelijk opgelet waar ik liep: liefst binnenbochten, maar 1 keer was ik wat aan het dagdromen en liep ik een buitenbocht, extra meters
Ik weet het niet, dus ga ik voor opties 1 en 2 (combivoordeel), want laten we er vooral vanuit gaan dat het beslist niet aan mij lag. Ik ben immers een topper in de dop, maar helaas blijft de dop nog gesloten.
Uiteindelijk ben ik maar 12 seconden achter mijn schoonvader geëindigd, dus ik kom wel steeds dichterbij hem en bij mijn PR, welke al bijna vier jaar op 44,13 staat. Elsbeth heeft haar goede vorm van vorige week door kunnen trekken, zij heeft maar liefs 1,30 van haar PR afgelopen en heeft het strakgezet op 48,39. Dat is een zéér nette tijd, ik moet echt gaan oppassen dat zij me niet voorbij gaat streven aankomende tijd. Maar zij gaat zich richten op haar marathon in Amsterdam, terwijl ik vandaag heb aangetoond dat de grens van 44 minuten niet onhaalbaar is voor mij en dat er een nieuwe barrière geslecht moet worden, liefst dit jaar nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten