donderdag 15 oktober 2009

[varia] Aan de andere zijde

Introductie 'Waar kom je uit als je recht naar beneden zou graven?' vroeg de juf. 'In China' antwoordde Jochem. 'Maar juf, dat kan helemaal niet!' riep Claudia van achter uit de klas. 'Wat bedoel je daarmee, Claudia?' 'Nou, dat is veel te ver graven, zolang leef je niet eens,' was haar korte, maar duidelijke uitleg. 'Waar moet je al dat zand laten?' vroeg Sven. 'Ik heb ergens gelezen dat de aarde bestaat uit een gloeiend hete gesmolten kern. Dat kan je niet overleven.' merkte de stille, maar wijze Heleen op.

'Okee, maar stel dat al deze problemen er niet zijn en je t...' 'Maar' onderbrak Heleen haar onderwijzeres ' dan wordt het wel een ongeloofwaardige vraagstelling, juf.' 'Ja, maar jij bent dan ook al 36, wordt het niet een tijd voor een baan?' 'Hmm'

These Okee genoeg geluld: stel je eens voor dat je ondanks alle ongemakken (hete, gesmolten kern, tijd, ruimte en gebrek aan geschikt materiaal, en hoe wil je in godsnaam in een rechte lijn blijven graven over een afstand van 12.000 kilometer??) toch naar de andere kant van de wereld kon graven. Die plek wordt 'Antipode' genoemd.

Ten eerste zou je dan op het Zuidelijk halfrond terecht komen. Vroeger dacht men dat daar de benen uit het hoofd zouden groeien, vandaar het Griekse woord Antipode, tegenvoeter. Dat was ongeveer in dezelfde periode als de gedachte dat de aarde plat zou zijn.

Ten tweede zou je bij de laatste schep bloot gesteld worden aan een ontstellende hoeveelheid zeewater, vanuit Nederland graaf je namelijk richting de Stille Oceaan, die op dat moment zijn naam direct ontkracht.
Nog sterker: op de meeste plekken op het land waar je zou beginnen met graven, kom je terecht in één van de grote zeeën, het aardoppervlak bestaat namelijk voor 70 procent uit water.

Maar gelukkig hoeven wij niet ver te reizen om bij het Antipodewalhalla bij uitstek te komen: als je namelijk in Cherbourg begint, kom je uit op het eiland Antipodes Island. Echt, hoe verzin je het? En wie heeft het verzonnen?

En zo zijn er nog een paar opvallendheden. Zo kom je vanuit Bogotá (Colombia) uit in Jakarta (Indonesië), daar schiet je niet zo veel mee op, maar nog meer bijzonder is een plek in noord Siberië. Want hoe teleurgesteld zou je dan zijn als je er achter komt dat je in Antarctica terecht bent gekomen. Brrr.

En waar moeten ze dan wél gelijk beginnen met graven? Timboektoe. Als je daar in de woestijn begint, kom je uit in tropische oord van Fiji. Of wat dacht je van een plek in Botswana? Daar kan je vast je Hawaï-hemd in je knapzak doen. Nice!

Bron National Geographic juni 2009 (ja ik loop, nee, lees achter). 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten