zondag 9 november 2008

[hardlopen] Speculaas | Zegerplasloop | 5 km

KM 0, 0.00 'Succes' zeg ik tegen Yanto en Erwin nadat het startschot als donderslag heeft geklonken. Zonder enige waarschuwing wordt het schot gelost en moeten we ineens hollen. Omdat ik mijn PR wil aanvallen, haal ik aan het begin zoveel mogelijk mensen in, zodat ik ruim baan heb. Na een meter of 600 heb ik de meeste kinderen wel ingehaald en kan ik mijn eigen tempo proberen te handhaven.

Deze ochtend eerst lekker uitgeslapen. Werken hoefde ik niet en kon ik onverwachts meedoen met de Zegerplasloop van AAV. Els zou niet meedoen, want zij had er voor gekozen de vrijwillerstaak van AAV vandaag uit te voeren. Ergens langs het parcours zou zij staan met een vlag in haar hand, althans, dat is wat we er beide van voorgesteld hadden. Shit, waar is mijn warmhoudshirt?

KM 1, 4.31
Damn. Dat is te langzaam voor een kilometer, maar ik loop me godver de longen uit het lijf. Goddomme, die PR kan ik dus ook wel uit mijn hoofd zetten, want als het zo moet... Voor me loopt een jongen van een jaar of dertien. Mooi tempo en krulletjes die op en neer springen bij iedere stap die hij zet. Geinig. De brug beklimt hij met achteloze bekwaamheid. Ik dacht dat ik de koning van de stijgende wegen was, maar deze jongen doet het nog makkelijker.

Yanto zou om 13.00 uur bij mij zijn. Hij hield zich aan de afspraak en we hebben nog wat geouwehoerd en een banaan naar binnen gewerkt. Warmlopend zijn we naar AAV gelopen. Het bleek warmer dan verwacht. Moest ik nou wel 2 laagjes aan doen, of zou ik het afkunnen met één? We waren er nog niet uit. Bij het inschrijven zagen we Els en Anneke. Zij moesten vrijwilliger spelen: Els bij de waterpost bij de baan en Anneke als vlagger in de buurt van de baan. Even later kwam ook Erwin aangelopen: 'Warmlopen? Nee joh. Niet nodig'

KM 2, 8,44 Hé, best goed teruggekomen. En daar is de Chinees al. Dan ben ik toch alweer bijna halverwege het meer. gelukkig voelen de benen nog goed en kan ik mijn tempo goed vasthouden. De krullebol is wel te hard van start gegaan en ik moest hem inhalen. Ik voel dat hij nog even wil aanhaken, maar hij moet die strijd opgeven. Ik laat me natuurlijk niet in de luren leggen door een jochie van 13. Toch voel ik me een beetje lullig, want ik heb wel een kilometer in zijn rug gelopen. Voor me een meisje met een wat oudere jongen. Next target!

Ik had speciaal mijn Berenloopshirt aangetrokken. Beter opvallen dan dat kon echt niet. Of in je blootje, maar dáár was het echt te fris voor. 'Nog 2 minuten' informeerde Yanto mij. Ik had nog geen omroeper gehoord, maar ik geloofde hem direct. Via een shortcut naar het startgedeelte gelopen waar we Erwin weer troffen. Nog even onze doelen aan elkaar kenbaar gemaakt (alledrie gaan we voor een PR) en nog wat op en neer gesprongen om warm te blijven. Startschot!

KM 3, 12.57 Dit tempo kan me bekoren. Het 3 kilometerpunt is voor de wat oudere jongen het sein om er als een gek vandoor te gaan. Ik weet niet waar hij het vandaan haalt, maar volgen gaat van mijn leven niet lukken. Hij lost het meisje en ook ik kan haar gemakkelijk voorbij. Ik denk dat de afspraak was dat hij tot 3 kilometer bij haar zou blijven. Veel wandelaars zijn net even te beroerd om wat ruimte te geven en waarom laten ze in godsnaam hun hond los?!

Na de finish wilde ik eerst tegen het vernieuwde hek hangen. Even tot rust gekomen en doorgelopen naar Elsbeth. Zij was van het water en van de peptalk. Mijn tijd viel me tegen, maar ik wist niet of het ook een PR zou zijn. Ik zou het thuis wel zien. Teruggelopen om Erwin en Yanto aan te moedigen op hun laatste meters.

KM 4, 17.14 Verdomme, waarom staan die mensen nou precies vóór het bordje? Niet dat het uitmaakt, maar op één of andere manier irriteert het me wel degelijk. Mijn tijd is nog steeds niet verkeerd, maar onder de 21 minuten kan ik op mijn witte buik schrijven. Daar nog een bochtje om. Hoor ik nu iemand naderen? Doorlopen, ik wil niet nog een keer ingehaald worden op de laatste meters. Zeker niet door een klein meisje. 'Hey' hoor ik mezelf zeggen tegen Anneke, die met een vlag ik haar hand het verkeer voor mij tegenhoudt. Mooi, daar is de baan al en daar zal Els mij aanmoedigen. 'Door het rood heen, Lé!' schreeuwt Els tegen me als ik passeer. Ik weet niet wat ze ermee bedoelt, maar ik denk dat ze bedoelt te zeggen dat ik moet versnellen. Maar dat lukt niet meer.

Erwin kwam als eerste aangesneld. Hij keek erbij alsof hij nog een rondje kon en wílde. Wel vond hij dat ie wat warm gekleed was. Maar tevreden, dat was hij zeker. Ik tuurde naar de ingang of ik Yanto al zag. 'Hij loopt daar' merkte Erwin droogjes op en wees naar het fictieve 100 meter startpunt. Ook Yanto had zichzelf overtroffen. Mooi gedaan mannen!

KM 5, 21.31 Eindelijk, ik ben er! Op één of andere manier valt de tijd me tegen. Maar ik moet niet vergeten dat het 5 kilometer én 147 meter is. Die 147 extra meters kosten toch extra tijd en die extra meters zitten in de eerste kilometer, vandaar dat die zo langzaam was. Het water dat Els mij geeft smaakt me opperbest en ik kom langzaam weer op adem. 'Door het rood gegaan?' 'Nee, ik denk het niet' antwoord ik. 'Had je dus nog sneller kunnen lopen. Je bent trouwens tweede AAV'er. Heb je dat gezegt, dat je lid bent?' 'Eh...nee...' begin ik onnozel, 'sukkel, een gevulde speculaas door mijn neus geboord! Had je eindelijk prijs kunnen lopen!' 'Sorry?'

Eenmaal thuisgekomen nog wat gepraat en gedronken met Yanto. Met Erwin zou ik een dag later weer bijkletsen. Yanto en ik praatten over het feit dat hij deze week vader wordt en dat ie dat ontzettend spannend vindt. Logisch. Daarna Yanto naar Kim gestuurd en mezelf even gewassen. Bij het checken van mijn tijd schrok ik: vijf (5) seconden bóven mijn PR. Verdomme! Had ik inderdaad harder moeten lopen.

Lé: 21.31
Erwin: 26.42
Yanto: 27.38

Geen opmerkingen:

Een reactie posten